ЗброяНадзеі няма, як ніколі
Навокал пакора ды палон
Але захавалася зброя
І вусны ўсё шэпчуць праклён
Са зброяй у руках!
Са зброяй!
Са зброяй у руках!
Людзі на балоце1. Штосьці грукаецца пад рабром:
Можа памяць, а можа сумленне.
Сумныя песні за п’яным сталом
Сталі сімваламі пакалення.
Колькі разоў перамагалі свалачэй,
Пад нашымі нагамі зямля дрыжала.
Колькі згублена надзей!
Малітва жанчыныБожа, за што гэтая нам вайна?!
Толькі што ў нас нарадзілась дзіця.
Каб не спяшаўся загінуць, скажы!
Божа, ад кулі яго беражы!
Мілага Янку, каханага Янку.
Мілага Янку, каханага Янку.
Пад чорным сьцягамПад чорным сцягам блішчалі шаблі,
Пад чорным сцягам стагналі кулі.
Пад чорным сцягам ішлі батальёны,
Пад чорным сцягам паміралі эскадроны.
Прыпеў:
Эх, дажыць бы да вясны!
ПартызанЗаходжу ў хату,
У хаце – чэкісты.
Маці галасіць,
Бацька ляжыць збіты.
Бандыт Антаневіч,
Бел-чырвона-белы?
Так, беларус я,
Размова з маціРазмова з маці
Am G
Не хадзі, сыну-сынку, на вайну!
Em Am
Праводжу хлопца – атрымаю труну.
Am G
Вайна – дзеўка злая! Можа і забіць.
Em Am