Ак каеннарАвылымны чыгып киткән чакта
Ак каеннар калды озатып.
Авылымнан җырлый-җырлый киттем
Каеннарны киттем елатып.
Өметләрне сезнең акламасак
Кичерегез безне каеннар.
Дуслар онытса да, исегезгә,
Мин сине ташламам...Кешегә ғүмерҙәр бирелә
Мең түгел бары тик бер генә
Кулымдан төшөрмәм мин һине
Йәнкәйем төшөрмәм мәңгегә
Мин һине ташламам мәңгегә - мәңгегә
Шул әсе яҙмыштар ҡулына
Ташламам бер ҡасан,бер ҡайҙа,бер кемгә
Моннар кайтсын авылгаАвыл киче. Тасмалардан
Әй агыла ят моңнар.
Нинди моңсу, әллә инде
Телсез калган гармуннар.
Әйт, авылым, кайда соң моң,
Моң кайда соң, әйт урам?
Аулак өйле һәм гармунлы
Ни булды жанымаНи булды җаныма, ни булды?
Әллә күк, әллә җир убылды?
Куаныч коесы корыды,
Калмады дөнъяның кызыгы.
Чат чакта гел янда идегез,
Язларын, көзләрен, кышларын.
Бәләгә тарыгач башларын
Сандугач моныСайрый да сайрый сандугач,
Үзәкне өзә инде.
Сагынганнар сабыр була,
Сагынганнар сабыр була
Сабырлар түзә инде.
Беләм, җаным, мин синең дә
сою кабатланмыйБу доньяда бер ни яна тугел
Бер бер артлы барда кабатлана
Кабатлана кознен салкыннары
Хэм жилбэзэк язда кабатлана
Кабатлана шулай кабатлана
Гомерлэрне еллар тарап бара
Бик аз гына узгэрешлэр белэн
Эй ХодайИ, Ходай, исәнлек бир…
Ризван Хәкимов көеРамил Чурагулов сүзләре
Кешегә гомерләр бирелә
Мең түгел, бары тик бер генә.
Кулымнан төшермәм мин сине
Җаныем төшермәм гомергә.
Мин сине ташламам мәңгегә-мәңгегә,
Эй, ХозайКешегә ғүмерҙәр бирелә
Мең түгел бары тик бер генә
Кулымдан төшөрмәм мин һине
Йәнкәйем төшөрмәм мәңгегә
Мин һине ташламам мәңгегә - мәңгегә
Шул әсе яҙмыштар ҡулына
Ташламам бер ҡасан,бер ҡайҙа,бер кемгә