Салават все тексты (слова) песен, переводы, видео, клипы

Үткән юллар алда инде,
Әйләнеп карамаек.
Аянычы күп булса да,
Үткәнне каргамаек.

Кушымта:
Гомер буе хәтерләрлек
Чаклары да күп аның.

Каеннарга мин соялдем,
Кайгыларны сойлэдем.
Бу доньяда синнэн башка
Беркемне дэ соймэдем.

Авылымнын каеннарын
Кайтып курэсем килэ.
Синен белэн тормыш юлын

Адашкан мәхәббәт

Айдан төшкән нурлы күпер
Моңлыларга юл булып.
Шул күпердән, шул күпердән
Адашкан мәхәббәт бара,
Адашкан мәхәббәт бара
Язмыш буйлап куылып.

1. АК БОЛЫТЛАР ЙОЗЭ ЗЭНГЭР КУКТЭ,
ЭХ, ШУЛАРНЫ ТОТЫП АЛАСЫ.
ЯШЬЛЕ ГОМЕРЛЭР БИК ТИЗ УТЭЛЭР ШУЛ,
ЯШЬ КОЕНЧЭ КИЛЭ КАЛАСЫ.

ПРИПЕВ: 2Р.

АК БОЛЫТЛАР ЙОЗЭ ХЭНГЭР КУКТЭ,

Үрелеп үскән гөлләремнең
Сиңа бирәм алсуын.
Басылмасмы йөрәгемнең
Җилкенүе ярсуы.

Әйтә алмаган серләремне
Гөлләр сиңа сөйләрләр.
Назламасаң син аларны,

Үрелеп үскән гөлләремнең
Сиңа бирәм алсуын.
Басылмасмы йөрәгемнең
Җилкенүе, ярсуы.

Әйтә алмаган серләремне
Гөлләр сиңа сөйләрләр.
Назламасаң син аларны,

Аллаһума бəрик 'алə Мухаммадин уа 'алə əəли Мухаммад, кəмə бəəрактə 'алə Ибраһима 'алə əəли Ибраһим, иннəкə хамидум мəжид.

Ап-ак карлар, ап-ак карлар
Тагын жиргэ яудылар.
Сина булган сэлэтемне
Кабат сина итмилэр.

Карлар ява тын гына,
Келем си?а ашкына.
Очып, очып, очып, очып

Таң туган чагында
Ашыгам яныңа,
Хыялымда шулай ашыгам.

Киртәләр юк миңа,
Баралам мин сиңа,
Иссәләр дә җилләр каршыга.
Уянсын яшь куңел,

Бер гомер аз сине яратырга,
Тик карашлар белэн озатырга
Мэнгелеккэ йорэгемэ керден
Мэхэббэтен белэн елатырга

Бер гомер аз
Бер гомер аз сине яратырга

Сау бул, бутэн килмэм диеп соендерден бит эле,
Куптэн котеп йори идем синен шулай киткэнен,
Бу бэхеттэн минем кунел елмаеп-колеп тора...

Бик эйбэт, хэзер сине котэсе юк, телэгэнчэ яши алам...
Бик эйбэт, калмам эле ялгыз булып, син киткэнгэ аптырамам...
Бик эйбэт, хэзер сине котэсе юк, телэгэнчэ яши алам...
Бик эйбэт, калмам эле ялгыз булып, син киткэнгэ аптырамам...

1)Син булмасан мин дә булмас идем
Аңлыйм, әни, аңлыйм барысын.
Син бит миңа гомер бүләк иттең,
Гомердән дә кыйммәт ни бар соң?

Кушымта:
Шушы яшемдә дә сиңа, әни,
Мин һаман да бала шул инде.

Бәхетлеме, диеп сорама син, сорама син
Бәхетле дип әйтмәм сүз белән.
Хисләремне әгәр аңлыйм дисәң, аңлыйм дисәң
Серләремне укы күземнән.

Бәхетлеме диеп сорама син
Син - бәхетем, Ходай бүләге.
Нурлар сибеп янган, янган аем да син,

Күпме йолдыз. Кайберләре
Акрын гына сүрелә.
Ник бу йөрәк буй җитмәслек
Йолдызларга үрелә?
Суларга да чумдым инде,
Мәхәббәтне җиңәлми.
Син бит күктә, ә мин җирдә,
Буем сиңа җитәлми.

Ерак калды балачаклар
Узды егет чакларда
Гомерләрем узып бара
Ярсу чаптай атлардай

Ярсыма әле гомер атым
Тор әле биеп кенә
Чапкан чакта чапсаң иде

?тк?н юллар алда инде,
?йл?неп карамаек.
Аянычы куп булса да,
?тк?нне каргамаек.

Кушымта:
Гомер буе хэтерл?рлек
Чаклары да к?п аны?.

Өстәлдә ялгыз чынаяк,
Чәе суынып беткән.
Ялгыз чәйнең дә тәме юк,
Эчмәдем синсез, иркәм.

Кушымта.
Гомерем шулай узармы,
Гел сине генә көтеп.

Тешемэ керэсэн таннарда
Хыянэт ачысы жаннарда
Актадын саф сию хислэрен\м хислэрем
Нишлэдэн син иркэм нишлэдэн

Былбылар ник елый талларда
Бер кем юк халемне анларга
Уйнатла жил кердэ арага

1)Табыннарда дус ишлэр куп(2 раза)
Кайгы килсэ дус кирэк
Чын дусларны ялганыннан(2 раза)
Аерыр очен дус кирэк

Кушымта:
Эйййй дурт почмаклы остэллэрне
Эйййй тугэрэк итик эле

Идел буе каеннары

Илһам Шакиров көе
Әхмәт Ерикәй сүзләре

Күпме карасам да, карап туймыйм
Идел буе каеннарына.
Алар, җитәкләшеп, яланаяк

Идел суы ага торыр,
Дулкыннарын кага торыр.
Кылыч тотып дошман килсә ,
Идел-суга бата торыр.

Идел суы ага торыр,
Дулкыннарын кага торыр.
Өлкән җиңги угълан тапты,

Океаннар кичәрсең
Озын юллар үтәрсең.
Сагынам да хатлар язам
Бәлки кайтып китәрсең.

Су өстендә балык уйный
Иртә дими, кич дими.
Ике йөрэк бергә тибә

Без кайтканга сөенеп,
Сызлауларын онытып,
Мунча ягым йөри әтием.
Яулык очы белән яшен сөртә-сөртә
Оныкларын сөя әнием.

Кушымта:
Ак яулыклы әнием

Таулы, таулы тирәкләре
Күкләргә тияр сыман
Таллы таллы тирәкләре
Таллы таллы тирәкләре
Күлләргә кереп чумган

Кушымта:
Сине миңа бәйләп торган

Таулы, таулы тирәкләре
Күкләргә тияр сыман
Таллы таллы тирәкләре
Таллы таллы тирәкләре
Күлләргә кереп чумган

Кушымта:
Сине миңа бәйләп торган

Чәеңнең кайнарлыгыннан
Чәеңнең хуш исеннән
Әллә нишлим эреп китәм
Әллә нишлим исерәм.

Яндыр мине, яндыр кайнар
Мәхәббәт учагында.
Кайнар синең чәйләрең дә,

Кызыл миләш ачы була,
Үреләм карасына.
Тоз салып китмә, дускаем,
Йөрәгем ярасына

Кушымта:
Күңелем тулса кереп елыйм
Каеннар арасына

КАРЛАР ЯВА

Ап-ак каралар, ап-ак карлар
Тагын җиргә яудылар
Сиңа булган сәламемне
Кабат сиңа илтмиләр.

Кушымта:Карлар ява тын гына

Рәсих Ханнанов көе.

Әнкәй безне тугачтын да
Ак биләүгә биләгән,
Ак биләүләргә биләгән,
Бәхетең булсын димәгән.
Әби патша юл салдырган,
Безгә ирек бирмәгән.

Кем кемне эзләп тапты да,
Югалтты соң кем кемне?
Кем бүген ныграк сагына?
Моң-сагышлар кемнеке?

Йөрәктәге яраларның
Сызлавы бәлки бетәр.
Синме мине, минме сине?

Сагындым, кичер инде дип
Кулларымнан аласың.
Телгәлисең дә йөрәкне
Яңадан югаласың.

КУШЫМТА:
Килмә син, килмә яңадан
Калдырып китәр булгач.

Күкләрдә оча күгәрчен
Сыңарын эзли микән.
Әллә илгә шул биектән
Тынычлык тели микән.

Күкләрдәге күгәрчен
Кайгы-хәсрәт күрмәсен.
Мәхәббәттән янган йөрәк

Яр дип, яр эзләүчеләр бар.
Яр төрле булганын беләм.
Ярга җиттем дип, упкынга
Очканнар барын беләм.

Күңелеңә авыр алма -
Тормыш түгел, алсу алма.
Күңелеңә авыр алма -

Бу тормышта әллә нинди яклар бар,
Үземне дә күрә алмаган чаклар бар.
Шул чакларда әйтсәм сүзнең авырын,
Күңелеңә авыр алма, матурым.

Шул чакларда, әйтсәм сүзнең авырын,
Күңелеңә авыр алма, матурым.

Кызыл милэш, кара милэш
Жырлап ускэннэр янэш.
Ник сон эле кызыл милэш
Булалмый калган кэлэш.

Аердылар, аерылдылар
Кызыл хэм кара милэш.
Аерым-аерым елашалар

Кем кемне эзләп тапты да,
Югалтты соң кем кемне?
Кем бүген ныграк сагына?
Моң-сагышлар кемнеке?

Йөрәктәге яраларның
Сызлавы бәлки бетәр.
Синме мине, минме сине?

"Нишлэргэ сон?" дигэн сорау белэн
Ничэ кабат дэшэм уземэ
Эллэ нигэ ышанасым килми
"Мин яратмыйм!" дигэн сузенэ

ПРИПЕВ:
мин котэргэ эзер, йорэгемдэ
Башкаларга бэгрем урын юк

Мин яратам сине, Татарстан!
Ал таңнарын өчен яратам.
Күк күкерәп, яшен яшнәп яуган,
Яңгырларын өчен яратам.

Мин яратам сине, Татарстан!
Горур халкың өчен яратам.
Җан эреткән, әнкәм телең өчен,

Агачлардан башка, урман булмас,
Сулар сипсэн, яран гол сулмас.
Кунеленэ хуш килмэгэн талга,
Басып сайрар очен кош кунмас.

Мина якын – сина дошман булмас,
Сина дошман – мина дус булмас,
Ике ярдан башка елга булмас,

Мәхәббәт ул булмый җавапсыз

Күзләреңнән күрәм, күзләреңнән,
Син дә мине, син дә сөясең!
Бер тутырып миңа кара дисәм,
Башкаеңны түбән иясең...

КУШЫМТА:

мэхэббэт ул матур серле голдэй
бер озелсэ,кабат терелми
соя белгэн тугры йорэклэрдэ
сою уты мэнге сурелми

соя белгэн,соелэ дэ белгэн
чит бакчадан голлэр эзлэми
жан яраткан тэуге сойгэн ярга

Куптэн инде уксеп елаган
Куптэн инде шашып колгэн юк.
Нэрсэ булды, дуслар нэрсэ булды,
Нэрсэ булды минга - белгэн юк.

Куптэн инде кочакларны жэеп
Жылы янгырларга кергэн юк.
Куптэн инде йолдыз санаган юк,

Чэчэклэрнен нигэ кирэге бар,
Озеп бирер кешен булмаса?
Нэрсэ сон ул куктэ янган кояш,
Уз кояшын балкып тормаса?

Син янымда булган чакта гына
Матур жырлар килэ кунелемэ.
Мэхэббэтем, кайнар саф мэхэббэт

Оздереп бер карадың да
Яндырдың йөрәгемне.
Оздереп бер карадың да
Яндырдың йөрәгемне.
Хәзер белмим кайда басып,
Ни эшләп йөргәнемне.
Хәзер белмим кайда басып,
Ни эшләп йөргәнемне.

Таныш йозне куреп ерактан ук
Утлар капты кебек жаныма.
Син килэсен,лэкин ялгыз тугел
Насыйп ярын иде янында.

Припев:
Онытылып карап калдым сина
Куреп туя алмады кузлэрем

Кайчакларда бу язмышны булмый шул аңлап,
Сине түгел, үз-үземне яшим мин алдап.
Үзем юк дигән булсам да, син миңа кирәк,
Бер-берсенә каршы килә акыл һәм йөрәк.

Юк, юк, юлларымы каршы чыкма,
Юк, юк, кулларымнан ялгыш тотма,
Тик син ышана күрмә зинһар

Аклы ситца күлмәгеңнең
Якаларын кем уйган?
Ай,Рәйхан исемең кемнәр куйган
Сине дә күреп кем туйган?

Аклы ситца күлмәгеңнең
Табалмадым ишләрен.
Ай,гомерем буйларына сине

Аклы ситсы күлмәгеңнең
Якаларын кем уйган?
Әй, Рәйхан, исемең кемнәр куйган,
Сине күреп кем туйган?

Аклы ситсы күлмәгеңнең
Таба алмадым ишләрен;
Әй, гомерем буйларына, Рәйхан,

Язмыш каратса карага,
Ак агырак күренер.
Аяз көннең кадерләрен
Давыл көннәр күрсәтер.

Кушымта:
Әй, язмышым, рәхмәт сиңа
Шушы бәхетем өчен.

Ф. Арсланов көе.

Озак кайтмый торгангамы, авылымны сагынам,
Авылым ягына карап, канатымны кагынам.
Сагынам чишмәләреңне, бормалы су буйларын,
Үзем еракта булсам да, сиңә кайта уйларым.

Ничә еллар үтте инде, авылыма киткәнемә,

Туган кон булэгем - чэчэклэр - киптелэр,
Кипсэ дэ, барыбер саклыймын.
Сыеныр кешем юк, союне алмыймын,
Бары тик исемен ятлыймын.

Сагынам, этием, чэчемнэн сыйпавын,
Иркэлэп кочуын сагынам.
Кипсэ дэ чэчэклэр, кочаклап сойлэшэм,

Кара бөдрә чәчләремне
Үрдертәсем килмидер.
Эчем ялкын, тышым салкын,
Сиздертәсем килмидер.

Безнең яннан казлар китте,
Түгәрәк күл кипкәнгә.
Әллә, дустым, үкенәсеңме,

Бала чакта сандугачтай Килэ иде сайрасы.
Мэхэббэтнен ин чибэрен,Килэ иде сайласы.
Эледэ истэ,эледэ истэ,Балачак хыяллары
Салават купере кебек кунелем хыяллары.
******
Сандугачым ойрэт мине,
Ойрэт мине сайрарга,
Сайрармын да,жырлармында

Әллә кунар талын ялгыш
Сайлаганмы сандугач?
Бер генә дә сайрамыйча
Очты-китте таң тугач.

Сайрамаган сандугачлар
Кунса ни, кунмаса ни?
Синсез үткән гомерләрем

Өстәлдә ялгыз чынаяк
Чәе суынып беткән.
Ялгыз чәйнең дә тәме юк,
Эчмәдем синсез, иркәм.

Припев:
Гомерем шулай узармы
Гел сине генә көтеп?

Мәхәббәт, мәхәббәт инде,
Кайларга куейм аны.
Авыр мени сагынганда
Өзелеп сөйгән ярны

Кушымта:
Талларга качты сандугач -
Мин аны эзлим мени?

Сандугачлар капкада

Рим Хәсәнов көе
Расих Ханнанов сүзләре

Сандугачымны очырдым,
Былбыл тоталмам инде.
Син онытсаң-онытырсың,

Саргаямын сагышлардан
Сэгать саен сагынам.
Синга сэлэм эйтергэ дип
Аккош канат кагына.

Сандугачлар озеп сайрый
Минем сагышларымны.
Барсыннар эле янынна

Аһ, Ырымбур-кала, сәхрә дала,
Күккә тиеп тора манара.

Сау булыгыз дуслар, без китәбез,
Бәлки күршәлмабыз, тиз ара.

Аһ, Ырымбур-кала, сәхрә дала,
Күккә тиеп тора ара тау.

Тормыш бүләк иттең сынау итеп.
Дөрес итеп яшәп булырмы?
Куйган максатларым үтәлерме?
Соңлап үкенергә калырмы?

Кушымта:
Әй Ходаем, саулык сорыйм синнән,

Килэщэктэ уйларым бар, якты уйларым.
Сезнен белэн утсэ идэ гоммер юлларым.
Сезнен белэн бэйлэдем мон,лы язмышны,
Яннарымда сез булганга соям тормышны.
Сезнен белэн бэйлэдем мон,лы язмышны,
Яннарымда сез булганга соям тормышны.

Кунелемдэ сагышым бар, мон,лы сагышым

СЕР
А.Якшимбетов көе, Л.Дәүләтова сүз.

Бер карасаң, бөтен дөньям җитеш кебек,
Акрын гына атлыйм гомер көземә.
Тик шулай да һаман йөрәк түрләремдә
Әйтеләсе серләр бик күп үзеңә.

СЕР БИРМӘ

Сагышлы соң ниләр, булды сиңа ниләр?
Әллә сөю урап үттеме?
Күкрәп килгән болыт шатлыкларга тулып
Тик сибәләп кенә үттеме?

Кушымта:

КҮҢЕЛЕҢ СЫНМАСЫН

Тәрәзәңә бер көн
Бәрде карлы яңгыр
Кемдер әйтте: “Түз син,
Язмышың шулайдыр”.

Китте ул ашыгып,

Саубуллашмый китү ярамый дип,
Өйрәттең бит үзең бишектән.
Киттең, Әткәй, соңгы, соңгы тапкыр,
Күз дә сирпемәдең ишектән...

Һәр кешенең үз кайгысы җирдә,
Тик минеке сыймый җиһанга.
Дөньясының уты сүнде дисәм,

Синен очен

Мин кояшын синен булыр идем, уты кайнар
Син тузмэсэн минем йорэк сине ничек анлар
Мин йолдозын синен булыр идем куклэр ерак
Сагыныплар жирне еларсын бит китсэм урлап

Мин якты ай булырга да эз дер синен очен

Синсез мин булмаган кебек,
Минсез син була алмассың.
Яннарыңнан куа алсаң да,
Җаныңнан куа алмассың.

Кушымта:
Синсез мин яши алмамын,
Минсез син яшәмәссең.

Таба алмыймын эзләрең дә,
Томанлы ике күзем.
Сиңа дигән чәчәкләрне
Кочаклап калдым үзем!

Кушымта:

Кулларымда сулды чәчәк

Соңгы тапкыр килдем синең янга.
Йомшак кына тотып кулыңнан
Гафу сорыйм, карап күзләреңә,
Узмам башка синең юлыңнан.

Кичер мине авыр үкенечләр
Уйламыйча сиңа китердем.
Үзем назлап гөлләр үстердем дә,

Сөйсәң әгәр, үкенерлек итмә,
Йөрәгеннән рөхсәт сора да,
Яратырлык гүзәл ярың булса,
Яратып кал җирдә, соңлама.

Төннәрегез гел кояшлы булсын,
Көннәрегез булсын гел айлы.
Иркәләрлек иркә ярың булса,

Бездэ бишек эллэ ничек
Талдан, жырдан урелэ.
Жырлы бишек, жылы бишек
Эленэ ой туренэ.

Ничек жырламасын бишек,
Сон талларыннан ур дэ.
Тал бишектэ устем мин дэ,

1)Тау астындагы чишмәгә
Йөгереп төшә идек.
Сандугачлар белән бергә
Суларын эчә идек.

Күңелемдә чыңлый һаман
Чишмә тавышы гына.
Сине сөеп йөрүемнең

Йөрдем әле теге дөньяларда
Төшләремдә генә булса да.
Бер ягымда җәннәт йо рты,
Икенчедә – тәмуг уты.
Ә мин калган икән уртада.

Кушымта:
Теге дөнья керде төшләремә.

1. Бэхет килэр иде,
Шул да житэ идее
Тошлэренэ мине чакырсан.
Беркем белми калыр,
Бары куклэр таныр
Чулпан булып танда атылсан
Припев:
Тошлэренэ чакыр

Язлар җитеп килә, бозлар агып китә
Ярлар белән гүя серләшеп.
Үткән артта кала, гомер алга чаба
Үткән юллар кала тезелеп.

Туйлар килә-китә
Гомер шулай итә,
Ак бәхетләр телим мин сезгә!

Уйлар кайта язларымда
Калган туган якларыма.
Уртасына ут кабызып
Боз агызган чакларыма.

Кушымта:
Уйлар кайта авылыма,
Тайлар көткән болыныма.

Рамил Вәлиев көе Ирина Мусина сүзләре

Гафу итче, тагын үпкәләттем,
Хәзер үзем шуңа үкенәм.
Ник җибәрдем сине яннарымнан,
Кичер мине, кичер, үтенәм.

Көтә-көтә түземлегем беткәч,

Болында былбыл моңлана
Бәгырьне өзеп-өзеп.
Ялгызлыктан җан сызлана
Булырмы икән түзеп?

Үпкәләп калган шикелле
Без бергә йөргән сукмак.
Ул да көлеп торыр иде,

Кулларыда гармун ,йорэгемдэ бар мон
Тонге урам буйлап эх бер утэсе.
Гомер утэ торгач,зур-зур юллар узгач
Ничек кенэ икэн аны сутэсе

Узыйк эле авыл урамнарын
Бастырып бик кунел бураннарын
Хислэремне гамрун сойлэсен

Ярҙарына ҡайтты йылға,
Йәшелләнде киң ялан,
Урсал тауҙа күкһел томан,
Әллә ниңә моңланам.

ҠУШЫМТА;
Үтә айҙар, көтә Зәйҙәр,
Һыуыңда йөҙалмайым, hәй!

Өебезнең нуры сүнде
Әниемне җирләгәч.
Бер җирем авыртмый диде,
Белгертмәде чирләгәч.
Яме сүнде бүлмәләрнең,
Бушлык басты күңелне.
Тыя алмадым яшьләремне –
Тәгәрәшеп түгелде.

Өебезнең нуры сүнде
Әниемне җирләгәч.
Бер җирем авыртмый диде,
Белгертмәде чирләгәч.
Яме сүнде бүлмәләрнең,
Бушлык басты күңелне.
Тыя алмадым яшьләремне –
Тәгәрәшеп түгелде.

Уңга карыйм – хатынлы ир
Сулга карыйм – ирле хатын
Хатын кызны күп тыңласаң
Ире – алкаш, үзе – алтын.

Әй, хатын-кыз, онытмагыз
Һава кылган тау гөнаһны.
Башкаеңны ташка орсаң да,

Хуш инде, мәңгегә хуш инде!
Китә яз, китә наз, кыш инде.
Тагын бер текәлеп карыймчы,
Рәсмеңне күңлемә алыймчы.

Ул китә, кайтмаска дип китә.
Соң килде мәхәббәт – ник китә?
Чаналар кузгалып киттеләр,

Үрелеп үскән гөлләремнең
Сиңа бирәм алсуын.
Басылмасмы йөрәгемнең
Җилкенүе ярсуы.

Әйтә алмаган серләремне
Гөлләр сиңа сөйләрләр.
Назламасаң син аларны,

Бар да әйбәт кебек, яшим күбрәк көлеп.
Язмышның да кырык кыллысы.
Бары җитми җанга барыр өчен алга
Җанга җитми әни җылысы.

Бар да әйбәт кебек, дуслар тора килеп.
Көннәрем күп уйлы-моңлысы.
Бала бәхетен татыйм, тик шулай да мин ятим.

Энкэемнен матур истэлеге
Туй булэге, мамык мендэре.
Мэндэрлэргэ ахры сенгеп калган
Энкэемнен дога сузлэре.

Пар булыгыз балалар дип
Пар мендэрлэр - энкэй булэге.
Яши кебек мамык мендэрлэрдэ

Кайтып йорер балам дигэн иден
Куптэн кайталмадым янына
Уземнен дэ бик сагынган чагым
Юлга чыгалмадым тагында, юлга чыгалмадым тагын..

Котэсендер энкэй гомрен буе
Без яшэгэч торле якларда
Кайчак карыйсындыр тэрзэ ачып

Догаларнын кунелемнэн
Юк эле югалганы.
Саклый мине, яклый мине
Энкэмнен догалары.

Ташлама, энкэй, ташлама,
Мине изге доганнан!
Ташласан изге доганнан,

Истәлеккә калды, әткәй,
Син утырткан юкәләр.
Җәйләр саен, чәчәк атып,
Без кайтуны көтәләр.

Кисмәгез сез юкәләрне
Чәчәк аткан чагында.
Сабантуйлар да ямансу

Хушлашырга кул сузасын,
Мине ятим итэсен.
Мин сине озак эзлэдем,
Килми башка котэсем.

Югалтасым килми,
Тигез жирдэ кыя булам,
Аяз куктэ янгыр коям,

Хушлашырга кул сузасын,
Мине ятим итэсен.
Мин сине озак эзлэдем,
Килми башка котэсем.

Югалтасым килми,
Тигез жирдэ кыя булам,
Аяз куктэ янгыр коям,

Күңелкәем канатланды
Сине тәү күргән чакта;
Хәзер яна йөрәккәем
Уйлабам синең хакта.

Юкка үпкәләгән булып,
Ятларга китәсең бит;
Аны, мине, үзеңне дә

Күңелкәем канатланды
Сине тәү күргән чакта;
Хәзер яна йөрәккәем
Уйлабам синең хакта.

Юкка үпкәләгән булып,
Ятларга китәсең бит;
Аны, мине, үзеңне дә

Юлга чыгам озын ара,
Кыскарадыр бара-бара.
Хэерле булсын сэфэрем \
Офыкларны томан сара. / (2 раза)
Пр.
Юллар котэ, котсын эйдэ
Коткэннэргэ юкла упкэ.
Тын алырга вакыт житми \

Язган идем исемеңне
Яңа яуган карларга.
Карлар эреп агып китте
Инде әллә кайларга,
Инде әллә кайларга.

Исемеңне нурлар белән
Күлләргә язган идем.

Язлар җитеп килә, бозлар агып китә
Ярлар белән гүя серләшеп.
Үткән артта кала, гомер алга чаба
Үткән юллар кала тезелеп.

Туйлар килә-китә
Гомер шулай итә,
Ак бәхетләр телим мин сезгә!

Әй бу сәер язмыш-
Кичә уналты-бүген алтмыш
Тиз укыла гөмер китабы…
Нигә яшьлекләрнен
Аңлыйбыз кадерләрен
Шул китапта узгач уртаны?

Кушымта:

Күзләреңдә мин яшь күрсәм,
Кайгыларга юрый күрмәм.
Тыела алмый елыйсыңмы син,
Әллә яратканга күрә? Әллә яратканга күрә?
Әллә инде, әллә инде яратканга күрә, яратканга күрә.
Әллә инде, әллә инде яратканга күрә, яратканга күрә.

Гомерлеккә сайлап алган

Ай туса да,ай тулса да
Син төшәсең исемә.
Кай арада әйләнңең син
Иң кадерле кешемә?

Язылмаган язмышыммы,
Татлы сагышыммы син?
Иң тәүге сөюемме бу,

Ялгыз хатын - ялгыз каен
Өзгәли көзге җилләр.
Яфраклар иртә саргайган,
Әллә чит туган җирдә...

Сыгылсаң да, сына күрмә -
Син бит җирнең бизәге.
Давыл узар, кояш чыгар,

Читкә караган буласың
Янәшәңнән узганда.
Эреп төшәсең бит, җаным,
Икәү генә калганда.

Кушымта:
Яратмыйм дигән сүзеңне
Ишетмим, кире борам.

Читкэ караган буласын,
Янэшэннэн узганда.
Эреп тошэсен бит,жаныем,
Икэу генэ калганда.

Кушымта.
Яратмыйм дигэн сузенне
Ишетмим кире борам,

Яшьлегемә хатлар язам,
Ак чәчәкле майларга.
Мәхәббәтне бүләк иткән
Тәүге сөйгән ярларга.

Кушымта:
Кадерен белегез яшьлекнең,
Калмасын үкенечкә.

1.Ашыкма,утмэ син, сабыр ит аз гына.
Яшьлек ул ярату,гел туташ наз гына.
Зэп-зэнгэр кузлэрне курмичэ утмэ син,
Ашыкма яшь гомер эйтмичэ китмэ син.

Куш-та:
Яшь гомер, Яшлегем утмэче,
Ялкынга син ташлап китмэче