- Актан
Қалағандарың сөз болса,
Мен жырлауға құмармын,
Шұбалаң құйрық шұбармын.
Шапқан аттай саулаймын,
Жанған оттай қаулаймын.
Не қылғанмен, дер күнім,
Бұлдыраған таудаймын.
Екі атысқан жау болса,
- Аналарды жылаткан терме
Оқушым сөмкенді ұста киініп ал,
Қайта ғөй қонақ кепті үйіңе бар
Деп үстаз мектебіңнен қайтарған еттің,
Даушым қонағыкім кейін ұғар,
куйседе сағыныштың отындамын,
Қонақтар болсын мейлі жақындарым,
ата-анам қалдырмаушы ед сабағымнан,
БІЛМЕДІМА неге жедел шақырғанын,
- Ауылым термесі
Қалаша боп түзесек те жүрісті,
Достым мені қалалық деп таныма!
Жусан иісі сіңіп қалған қаныма...
Өйткені мен сол ауылда көгердім
Өстім өндім жапырақ жайдым кеңейдім
Мен ауылды ойлап жатып сөнермін
Өйткені мен сол ауылда өскенмін
Мен ауылды ойлап жатып өлермін
- балага осиет
Бұл жалған қайтіп келмейді Өгіз бір аттай желмейді Тарылып мына қу тыныс Байлады тіл мен көмейді Науқасым жаман қарағым Демегін мені өлмейді Баяғыдай дәрмен жоқ Сөйлеуге шамам келмейді Баласы түзу ата-ана Жаман болсын демейді Бірлігін болсын қарағым Бірліксіз тірлік өнбейді Айналдырған ауыру Өлімге мені меңзейді Ажал жетсе не шара? Аман қыл сені, сендерді Қысылып шыққан қаңтардан Бүршіксіз шыбық талдайсын Қанатын әлі қатпаған Сары ауыз балапандайсын Он төртке жана толсанда Жанботам маған нардайсын Білмесен өзін қарағым Білгеннің тілін алғайсын басына қиын күн туса Жанашыр таппай зарлайсын Тындап ал балам ақылды Бұдан жаман болмайсын Ата-ананың қадірін Балалы болсан білерсің Ағайынның қадірін Жалалы болсан білерсің Жамандық қылсан жақынға Көрісе алмай жүрерсің Үйірден безген сәулектей Жапанда жалғыз түнерсің Тісі шыққан балаға Шайнап бір берген ас болмас Басына түссе көрерсің Сыйлап жүр әр бір пендені Жете біл балам парқына Көтеріп жүр ей кеуденді Көп ішінде шалқыма Болсада қанша білімін Бас ие жүр халқына Қос інің бар қарағым Қарайлап жүр артына Тигізбессің тілінді Әкен мен менің атыма Бөлінгенді бөрі жейді Деген бір қазақ сөзі бар Сырттай саған білдірмей Аңдыған дұшпан көзі бар Бір түйір дәнге таласпай Үшеуін теңдей бөліп ал Әр бір істің қарағым Өз жөңі мен жолы бар Жаласада табаның Итте бір күнің көре алар Адам бол енді жан балам Адам бол баламі тілімді ал Бай болсан балам тасыма Кедей болсан жасыма Нелер бір келіп не кетпес Ер жігіттің басына Қанағат қыл тәубә деп Алдындағы асына Тындап ал балам ақылды Көп болмаспын қасында Болған іске болаттай Бол деп еді анам жасымда Деп кейін айта жүрерсін Ақылын болса басында Келгенше балам қолынан Жақсылығынды балам асырған Сөз ермесін соңынан Жамандығынды жасырғын Ұрлық пен жалған-өтірік Болмаған ата кәсібін Болмашыға кетірмей Қадірін жап-жас басынын Ел іші алтын бесік қой Таусылмас балам нәсібін Баласы еді өсірген Дегізбе қандай кәпірдің Адам бол енді жан балам Сыйласан ағын шашымның Қолынды сұқсан сұраусыз Егесіз жатқан бұйымға Басынан балам арылмас ай Кез боларсын қиынға Жаман атын бір шықса Қадірін қалмас ырымға Ала алмайсын айрбастап Дүниенің құнына Болмашыға еліктеп Кесірге жаман ұрынба Тер төгіп тапқан дүниенді Шашпағын бекер шыбынға Ішімде кетті арманым Дүниенің білдім жалғаның Көре алмай қызықтарынды Арманда кетіп барамын Осы үйдің ошақ мал-жаның Аманат қылып ал жаным Сөндірмес балам отынды Ақылды болса алғаның Жаста болсан жан балам Өзіне арттым салмағын Шаман келсе жылына Бір малды құрбан шал жаным Келмесе шаман қысылмай Разы болсын ар
- Картайган арыстан Терме
Қартайған арыстан
Қартайып, Арыстанның әлі кетті,
Айбыңды жұрт қорқатын сәні кетті.
Бетіне жан келмейтін уақыттар
Артына бір қарамай, бәрі кетті.
Аяқта дәрмен қалды жүрерлік-ақ,
Тым қарттық жас емес қой көрерлік-ақ.
Тіс түсіп, тырнақ мұқап, қайрат кетіп,
- терме
Көгiлдiр көлден не пайда
Жағасы жайсыз жар болса
Суы ашық балық аз
Жиегі тайыз тар болса
___
Көк аспаннан не пайда
Көгiнде күн күлмесе