Acda en de Munnik все тексты (слова) песен, переводы, видео, клипы

Ik zie twee mensen op het strand
Vlakbij het water, hand in hand
De zon zakt, ze zwijgen van geluk
Ik ken haar net, want dat ben jij
Ze lacht naar hem, hij lijkt op mij
Maar dat kan niet (want) ik maak alles stuk
Ik kan die jongen toch nooit zijn
Die rust, die liefde, niets voor mij

Ik weet eigenlijk nooit echt waar ik aan toe ben
Ze tilt me op en ramt me keihard onderuit
'T is als een schip en we zijn beide kapitein
Ben je net een beetje leuk weg van de kade
Ben je weg, gaat het anker alweer uit

Ruzie soms om niets, soms om van alles
Zeg jij 'ja' dan zegt zij 'nee' en andersom

Ik weet eigenlijk nooit echt waar ik aan toe ben
Ze tilt me op en ramt me keihard onderuit
Dit huis een schip en we zijn samen kapitein
Ben je net een beetje leuk weg van de kade
Ben je weg gaat het anker al weer uit

Ruzie soms om niets soms om van alles
Zeg jij ja dan zegt zij nee en andersom

In de stad Amsterdam, waar de zeelieden lallen
Tot hun nachtmerries schallen, over oud-Amsterdam
In de stad Amsterdam, waar de zeelieden dronken
En als een wimpel zo lam, in de dokken gaan ronken

In de stad Amsterdam, waar de zeeman verzuipt
Vol van bier en van gram, als de morgen ontluikt
In de stad Amsterdam, waar de zeeman ontwaakt

Op een terras ergens in Frankrijk in de zon
Zit een man die het tot gisteren nooit won
Maar zijn auto vloog hier vlakbij uit de bocht
Zonder hem, zonder Herman,
Want die had hem net verkocht

Herman in de zon op het terras
Leest in 't AD dat 'ie niet meer in leven was

De zon die laag op het water hangt
Het meisje dat de kus verlangt
Er verandert nooit zoveel aan een cliché
De jongen die klassiekers kent
De juiste zin
Het juiste moment
Maar waar verras je iemand nu nog mee

De mist is opgetrokken
De velden zijn weer schoon
Ik weet het, het heeft lang geduurd
Maar zo ben ik het gewoon

Het mist soms op mijn velden
En dan trek ik mij stil terug
Tot ik het zelf heb opgelost

Kijk naar buiten door het raam
Zie me staan hier in de sneeuw
Ik ben gekomen om te lachen
Om de blunder van de eeuw
Laat je man maar rustig slapen
Hebben wij even de tijd
Blijf maar warm bij het raam staan
Ik wil alleen even wat kwijt

Ik zie twee mensen op het strand
Vlak bij het water, hand in hand
De zon zakt, ze zwijgen van geluk
Ik ken haar net, want dat ben jij
Ze lacht naar hem, hij lijkt op mij
Maar dat kan niet, want ik maak alles stuk
Ik kan die jongen toch nooit zijn
Die rust, die liefde, niets voor mij

Ze is geen medicijn tegen het tikken van de klok
Geen hoop, geen gids, geen haven in de nacht
Geen bron in de woestijn, als je kapot gaat van de dorst
Niet de glimlach op je allerslechtste grap

Ze is geen hitrefrein dat van de steigers klinkt
Niet de allerduurste wijn die je zonder kater drinkt
Geen bloementuin in bloei