Alexandros Emmanouilidis все тексты (слова) песен, переводы, видео, клипы

Μια μέρα που δε θα ναι γκρι
κι ούτε ο ουρανός θα ναι θολός,
ούτε η μνήμη μας μικρή,
ούτε ο κόσμος μας παλιός

Θα έρθεις λέει να με βρεις,
κρατώντας ένα άσπρο φως,
θα χεις τη μυρωδιά της γης

Μια μέρα σαν μέρα,
που κάτι σαν ήλιος
θα λάμπει εκεί πάνω,
θα πεις δεν αντέχω δεν ξέρω τι κάνω
και θα κοιτάξεις μακριά,
στου απείρου τη σφαίρα
Μία μέρα σαν μέρα

Πες μου πού ναι αυτό το μέρος
που το ουίσκι ρέει κι οι καλύτεροι μου παίζουνε τα μπλουζ
Που οι μπάρμεν μου διαγράφουνε τα χρέη
και ο Έλβις ψιθυρίζει blue suede shoes

Πού είναι αυτό το μέρος
πού είναι η ζωή
πού λάμπει τ' άγριο θέρος

Με ξυπνάνε γλυκά οι καινούργιες μέρες μου
Μ' ακουμπάν στα μαλλιά, μου μετράν τις σφαίρες μου
Σε μια άκρη εσύ να γελάς υπέροχα,
να κοιτάς τη ζωή πονηρά κι αγέρωχα

Ετοιμάζεις καφέ κι είναι σαν να νίκησα
τον αντίπαλο χρόνο, τη ζωή που αδίκησα
όλα τ'άλλα μικρά, ταπεινά κι αδιάφορα

Όλης της γης τα βάσανα, με τη βροχή, περνούν στο χώμα
κι άλλα τα παίρνουν τα πουλιά, τα διαβατάρικα
Τα ταξιδεύουνε καιρό μέσα στο φτέρωμα ή στο στόμα,
τα είδα απ' το παράθυρο, θεέ μου και χάρηκα

Κι όταν το πρώτο σκίρτημα της άνοιξης θα φτάσει,
θα βγάλουν ρίζα και καρπό, θα βγάλουν φυλλωσιά
και με τα χρόνια με καιρούς, δέντρα ψηλά θα γίνουν,

Ζεστό φιλί στο στόμα δώσ' μου για να πεθάνω
κι αν θέλεις κάτι ακόμα, σκάψε βαθιά στο χώμα,
φίλα με ν' ανασάνω

Το φάρμακο στα χείλη  μαζί και το φαρμάκι,
της κόλασης η πύλη, η πρώτη μου η ύλη
και το στερνό αεράκι

Τα δέντρα που με ξέρουνε, ξέρουν πώς έχω ρίζες
κι έχω και δυο ματόκλαδα που όταν σε δουν ανθίζουν
Ξέρουν καλά το άδικο όταν καιρό δε βρέχει
Και πως η γη χαράσσεται κι οι κάμποι γονατίζουν
Γνωρίζουν την ανάσα σου, ξέρουν και το όνομα σου,
ξέρουν και πως ξεραίνομαι όταν δε με κοιτάζεις
και λένε το τραγούδι μου όλα μαζί τα φύλλα,
σε αυτόν που λίγο κάθισε ανάσα για να πάρει