Ξέρω καλά για ποιον μιλώ Γιατί ξεκίνησε με μιασ με ψεύτικα φτερά Του ίκαρου του ίκαρου
Τα βρήκε είπαν στο αιγαίο Λίγο μετά το βάπτισμα του ίδιου του πατέρα
Και πάει πολύ μακρύτερα και νόημα δε βγάζει Στα ξαφνικά του συναντά το πορφυρό χαλάζι Γεμίζει το δισάκι του και μασ το φέρνει δώρο Κάποιοσ την πόρτα του έκλεισε Του το άφησε να λιώσει Έγινε αίμα στην πόρτα του σημάδι στη ζωή του Και το τραγούδι αρχινά με το σκοπό θλιμμένο Χάθηκε πάλι το κλειδί ο φύλακασ δεν ξέρει Και κανα δυο περαστικοί κοντά στο μεσημέρι Ακούν τησ νύχτασ τη βουή Το σύμπαν τρίζει και ριγεί τίποτα σαν και πρώτα Εικόνεσ που αλλιωτέψανε πίστη που πάντα εχάθει
Ξέρω καλά για ποιον μιλώ Я хорошо знаю, для кого я говорю Потому что это началось с поддельных крыльев Икаруса Икара
Нашли их, они сказали в Эгейском море Вскоре после крещения самого отца
И идти намного дальше, и смысл не уходит Внезапно он встречает фиолетовый град Заполняет свой диск и приносит нам подарок Часть его двери закрыта Он позволил ему таять Стал кровью на дверь его знака в его жизни И песня начинается с цели SAD Потерял ключ снова, охранник не знает И два прохожих -на полдень Они слышат ночь шумом Вселенная измельчивает и не лишает ничего, как сначала Иконки, которые изменили веру, которая всегда проиграла