Giannis Ploutarxos все тексты (слова) песен, переводы, видео, клипы

Δεν έχω κάτι να σου πω,
εσύ θα κάνεις της καρδιάς σου το λογαριασμό
κι ο χρόνος θα σου πει το λάθος το σωστό,
κριτής δεν είμαι εγώ...

Σφίγγω τα χέρια μου γροθιές,
κρατάω εγώ τις λύπες και εσύ πάρε τις χαρές!
Εγώ σε αγαπώ και εσύ έγινες εχθές...

Ήμουν χαμένος σ’ ένα δρόμο σκοτεινό
ήρθες κι ανάψανε τα φώτα της καρδιάς μου
αφήσω πίσω ό,τι με κάνει και πονώ
πατάω γκάζι και σε παίρνω αγκαλιά μου.....

Στο αντίθετο ρεύμα με σπασμένο τιμόνι
μια καρδιά δίχως φρένα σ’ αγαπάει και λιώνει
στις αγάπης το δρόμο για τα μάτια σου τρέχω

Τα μάτια κατακόκκινα βαμμένα
Ρωτάνε ανυπόμονα που'να σαι
Κι αφού αποφασίστηκε
Καλώς να πας μα να θυμάσαι

Ναυάγησα και έγινα καράβι βυθισμένο στα νερά σου
Ναυάγησα σου λέω δεν μπορώ να ζήσω μακριά σου
Ναυάγησα για σένα κι η δόλια περηφάνεια μου κυρτώνει

Μια υπόσχεση σου όνειρα να κάνω
Tο χαμόγελο σου ήλιο να ντυθώ
Κοίτα με στα μάτια, κάνε με δικό σου
Άγγιξε με μόνο χάδι θεϊκό

Ανάσα μου η ανάσα σου, αστέρι μου
Δωσ' μου δροσιά τη δίψα μου να σβήσω
Για μένα μόνο να φυσάς, αγέρι μου

Μου έλειψες απόψε θα το μάθεις
Σαν φτάσεις μυστικά θα σου το πω
Περίμενα να'ρθείς στα μάτια να με δεις
Να σου ζητήσω ότι λαχταρώ

Αχ, κορίτσι μου
Στους χτύπους της καρδιάς μου
Απόψε χόρεψε

Что была со мной по привычке...
Без единого слова ...без досвиданья ...
Теперь ... существую один за обоих.
Приходила ко мне в моих снах
И ... ушла, ранив моё сердце.
Один по улицам теперь брожу,
И имя её .. шепчу...

Love is not...a child of logic
Turn off the lights, erase all that's past, erase me, too
and go, start a new love story;
the mountains are used to the loneliness
and they always endure in rain and snow.

I accepted you and all of your actions
love is not a child of logic.

Μου `πες πως θέλεις να ζήσεις
Ανέτειλες για να με δύσεις
Έχεις μια ψυχή που όλα τα μπορεί
Τρέξε λοιπόν να προλάβεις
Κάποτε θα καταλάβεις
Ίδια σ’ αγαπούν φίλοι και εχθροί

Δε με παίρνει να σου πω

Σου το 'χω πει πολλές φορές
πως οι δικές μας οι στιγμές
χάνονται μεσ’ την μοναξιά
τώρα που είσαι μακριά...
Σου το 'χω πει πολλές φορές
τα λόγια γίνανε πληγές,
κι εγώ αγγίζω το κενό
όταν σου λέω "σ’ αγαπώ".

Στο λαιμό σου φεγγάρι
πριν ο ύπνος σε πάρει
στα κλειστά βλέφαρα σου θα μπω
πρίγκιπας σου εγώ
Κι αν μας τύχει το έργο
με τα έγχρωμα φεύγω
μη τ’ αγγίζεις και μη τα κοιτάς
πουθενά δε θα πας

Τόσα χρόνια πάω πάσο, στο μανίκι ψάχνω άσσο,
να ξεφύγω από 'σένα, να ελευθερωθώ,
κάθε νύχτα στο ποτήρι πίνω μοναξιά
μα δεν έχω το κουράγιο για να αντέξω πια...

Δεν θέλω άλλο για ό,τι ζω μαζί σου να αμφιβάλλω,
το λάθος μου να είσαι το μεγάλο,
στην ήδη διαλυμένη μου ζωή,

Κοιτάζω γύρω μου ανθρώπους γελαστούς,
ζευγάρια που αγκαλιάζονται και μάτια ερωτευμένα.
Τα βράδια βγαίνω πάντοτε με φίλους και γνωστούς
γιατί με καταδίκασες να ζω χωρίς εσένα.

Μη μου μιλάτε μη μου λέτε τ'όνομά της
κι αν έχει άλλον αγκαλιά δικαίωμά της
Κι αν μες στα μάτια το παράπονο ξεσπάσει

Θέλω σε κάποιο να μιλήσω
και όσα νιώθω να του πω
φίλε με άφησε τα πήρε όλα
φίλε να ήσουνα εδώ

Φίλε την αγαπώ ακόμα
έχω πιει και είμαι λιώμα
μόνο εσυ καταλαβαίνεις

Zíta mou ó,ti thes
ki egó m΄agápi tha sto dóso
Páre ó,ti thes
kai ti zoí mou ki állo tóso

Móno mi mou zitás na fýgo
mi mou zitás na enkataleípso
de tha boréso

Εγώ ναυάγιο στο ίδιο πάτωμα
Και δυο χιλιόμετρα εσύ πιο πέρα
Φοράει η άνοιξη δικό σου άρωμα
Που δεν το ξέχασα ούτε μια μέρα..

Δε θα κοπεί ποτέ όπου κι αν ζεις
Το νήμα που μας δένει
Πες μου γιατί... να είμαστε εμείς

Στίχοι: Νίκος Ιγνατιάδης
Μουσική: Νίκος Ιγνατιάδης
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Πλούταρχος

Πάλι το έκανα το θαύμα μου ζωή
κι αγάπησα καινούριο λάθος
να μη μπορώ να βρω το δρόμο το σωστό
και με τραβάει το πάθος

Μπορούσα να σου πω χιλιάδες λέξεις
αλλά δε μίλησα
Μπορούσα να σε βάλω
να διαλέξεις μα εγώ σε φίλησα
Σου είπα καλή τύχη ότι και αν κάνεις,
την ώρα που ήθελες να με πεθάνεις
Μα ρίξε πριν να φύγεις μια ματιά
να δεις τι έκανες

Μου λεγαν πάντα πρέπει να 'μαι δυνατός
στο κάθε χτύπημα απλά να υπομένω
και γω ψιθύριζα δεν είμαι πια μικρός
καταλαβαίνω καταλαβαίνω

Μου 'λεγαν πρόσεξε τα λόγια που θα πεις
είναι το σύστημα σχεδόν διεφθαρμένο
και γω τους έλεγα δεν είμαι αφελής

Μακριά απ' το μέρος που σ' αγάπησα
Κοντά όμως στην καταστροφή
Μακριά είναι τα χρόνια
Τα χρόνια που σε άγγιζα
Ίσως να φταίει κι η βροχή...

Που απ' τα μάτια μου
Τα δάκρυα δε σβήνουν

Η νύχτα είναι δρόμος για να περπατάς,
είναι μια πόρτα που ανοίγεις και το σκας.
Στο παραμύθι σου με τέτοιο τρόπο να ζεις,
με θέλεις όμως δε θα το παραδεχτείς.

Η νύχτα είναι κατηφόρα που κυλάς,
με μάυρες πινελιές της όλα τα χαλάς.
Κυλάει στο αίμα σου κι είναι δυστυχώς

Όταν μ’ έχεις αγκαλιά,
γενναία και δειλά
τα πιο βαθιά αισθήματα.
Θέλω τη μία να κρυφτώ,
την άλλη ν’ ανοιχτώ,
ως τα δικά σου βήματα.

Χάνω, κέρδισέ με!

"Paramilao" lyrics:

Κόλλησαν του ρολογιού οι δείχτες
δεν περνούν της μοναξιάς οι νύχτες--
κόλλησε κι η σκέψη μου σε σένα
σ' έχασα και έχασα και μένα--

Βλέπω της ζωής μας τα κομμάτια--

Δεν έχω κάτι να σου πω,
εσύ θα κάνεις της καρδιάς σου το λογαριασμό
κι ο χρόνος θα σου πει το λάθος το σωστό,
κριτής δεν είμαι εγώ...

Σφίγγω τα χέρια μου γροθιές,
κρατάω εγώ τις λύπες και εσύ πάρε τις χαρές!
Εγώ σε αγαπώ και εσύ έγινες εχθές...

Με κοιτάς χαμογελάς
έχεις κάτι φωτεινό
Μου μιλάς κι έτσι με πας
ταξίδια με το νου
σε κοιτώ κι είμαι αλλού

Πόσο ωραία μάτια έχεις
πόσο ωραία με κοιτάς

vk.com/greek.music
never, my soul

who told you that i want to leave
who told you that, my love,
that i'm looking for an excuse to bring
another woman into my bed
don't cry my love

Είναι στιγμές που η μοναξιά There are moments when the lonelyness
μ'αγκαλιάζει δυνατά και με τρελαίνει η σιωπή embraces be tight and the silence drives me crazy
και στο δικό μου το μυαλό and in my own mind
ένα δωμάτιο κλειστό a locked room
μοιάζει να είναι όλη η γη seems to be the entire world

Είναι στιγμές που ότι ζητώ είναι There are moments when all I ask for is
να τρέξω να σε βρω και να σε πάρω to (for me) to run, to find you and to give you

Είναι στιγμές που η μοναξιά There are moments when the lonelyness
μ'αγκαλιάζει δυνατά και με τρελαίνει η σιωπή embraces be tight and the silence drives me crazy
και στο δικό μου το μυαλό and in my own mind
ένα δωμάτιο κλειστό a locked room
μοιάζει να είναι όλη η γη seems to be the entire world

Είναι στιγμές που ότι ζητώ είναι There are moments when all I ask for is
να τρέξω να σε βρω και να σε πάρω to (for me) to run, to find you and to give you

Εγώ, σε ακατοίκητο πλανήτη μόνος ζω
και τον παράδεισο μου ψάχνω
Εσύ, δεν είσαι εδώ
χάθηκες μέσα στη σιωπή
δρόμους μ’ αστέρια και βροχές
για να γυρίσεις φτιάχνω

Σε παρακαλάω

Εγώ, σε ακατοίκητο πλανήτη μόνος ζω
και τον παράδεισο μου ψάχνω
Εσύ, δεν είσαι εδώ
χάθηκες μέσα στη σιωπή
δρόμους μ’ αστέρια και βροχές
για να γυρίσεις φτιάχνω

Σε παρακαλάω

Μη το ξεχνάς, μακριά σου είναι ο χρόνος μια ανοιχτή πληγή
Μακρια σου η καρδιά μου αιμοραγεί
τα κλειδιά της λογικής μου μόνο εσύ κρατάς

Μη , μη ξεχνάς όσα ζήσαμε μαζί
μη, μην αμφιβάλλεις μη,η καρδιά δυνατά θα στο πει

Σε θέλω με σώμα και ψυχή σε θέλω

Μην περιμένεις να με δεις απλά για να μ’ εκδικηθείς
να γονατίζω κατά γης
και να φυλώ το χώμα
Αγάπη είναι να μπορείς τον άλλονε να συγχωρείς
στον γυρισμό του να χαρείς
να’ χεις ψυχή ακόμα

Τελευταία φορά

Δώσ' μου πίσω την καρδιά μου

Σ' αγαπώ θα πει
σου αφήνω στο λαιμό
τα χείλη μου
σαν λάφυρο ακριβό
σαν μυστικό σου ανοίγω το κορμί μου

Απ’ τη μια στιγμή στην άλλη
έγιναν ανατροπές
κι η αγάπη σου η μεγάλη
αναρίθμητες πληγές.

Τώρα μόνος ξημερώνω
κι η καρδιά μου ίσα που χτυπά.
Ποια αμαρτία μου πληρώνω;

Πώς αλλάζουν οι εποχές χωρίς εσένα
Μόνο μέρες βροχερές χωρίς εσένα
Πώς να φύγει η σκιά ?
Που κρύβει τη καρδιά...
Πώς οι φίλοι δεν μπορούν
Να με κρατήσουν
Πώς τα βράδια δεν περνούν
Απλά δακρύζουν...

Νιώθεις αυτά που νιώθω
Πονάς όταν πονάω
Γελάς όταν γελώ
Κι αν έξω κάνει κρύο θα με κρατάς εσύ ζεστό
Θέλεις αυτά που θέλω
Μου δίνεις και σου δίνω
Εσύ είσαι εγώ
Κι απόψε τραγουδάω

το φωνάζω

αλήθεια ή ψέμα,το όνειρο το είδα
μοιραίο για μένα,το βλέμμα αυτό
αλήθεια ή ψέμα,τα μάτια σου παγίδα,
μοιραίο για μένα,να σ'αγαπώ
είναι ο τρόπος που κοιτάζεις και έτσι απλά με επηρεάζεις
είναι ο τρόπος που κοιτάζεις και τον έχεις μόνο εσύ

Τα μάτια κατακόκκινα βαμμένα
Ρωτάνε ανυπόμονα που'να σαι
Κι αφού αποφασίστηκε
Καλώς να πας μα να θυμάσαι

Ναυάγησα και έγινα καράβι βυθισμένο στα νερά σου
Ναυάγησα σου λέω δεν μπορώ να ζήσω μακριά σου
Ναυάγησα για σένα κι η δόλια περηφάνεια μου κυρτώνει

Ponésame kardiá mou stou páthous ti strofí
ki óla ta dósame kai me to parapáno
den eínai agápi, eínai katastrofí
páli s΄ekeíni esý me pas ki egó ti na sou káno

fengária metanástes pou psáchnoun ouranó
niótho pos eímaste sto drómo to dikó tous
kardiá mou min péfteis ston paralogismó