Alma MaterДом схаваны ў прыцемку,
Прад вачыма краявід,
Водгалас ад дзён мінулых
Прамільгнуў нібы прывід.
У люстры бачыцца аблічча,
У вачах блішчаць маланкі,
Бо забытыя – не клічуць,
Horad MШэрыя вулiцы стогнуць, змагаюцца,
Жудасны выгляд каменны ствараецца,
Цяжарам цiснуць зводаў руiны -
Святы херувiм гэта месца пакiнуў.
Мой горад здрадзiў мне –
Задыхаюся, марнею я.
Мiж шэрасцi яго
KalychankaНепралазны бруд, неўсцелены пыл.
Так змянілася ўсё і здаецца льдом.
Гэта быццё ды час мінуў,
Агарнуўся попел крывавым агнём.
Спявай калыханку пяшчотна маю.
Спявай, калі нават не хочацца пець.
Спявай калыханку нябёсам сваю.
Nie kuvaj, maja ziaziuliaНе кувай мая зязюля
Сумным гукам у бары.
Можа я і жыці буду,
Але лепш не гавары,
Бо дурное сведчыць сэрца,
Грудзі сціснуўшы мае.
Боль мне душу агартае,
RuchВочы ўглядаюцца ў вышыню,
Пра існаванне шукаюць адказаў,
Але пачуўшы адну цішыню,
Кінуцца ў бітву гатовы адразу.
Будзем змагацца спіна да спіны,
Разам побач плячо да пляча.
Уздымем крывавыя сцягі вайны,