Natasa Theodoridou все тексты (слова) песен, переводы, видео, клипы

Αγάπη είναι να βλέπεις τον άλλον στα μάτια χωρίς να κρύβεσαι
Αγάπη είναι να γίνεσαι χίλια κομμάτια όσο του ανοίγεσαι
Να φτάνουν οι λέξεις στα χείλη οι λέξεις στα χείλη χωρίς να σκέφτεσαι
Αλήθειες μεγάλες και λάθη να παραδέχεσαι

Κι ας είσαι κομμάτι από μένα κομμάτι από μένα
Ποτέ δε θα μάθω τι είναι η αγάπη για σένα
Κι ας είμαι κομμάτι δικό σου κομμάτι δικό σου

Πώσ γίναν όλα γρήγορα
Και χάθηκεσ μακριά
Μεσ στησ καρδιάσ μου τα νερά
Βουλιάζει η μοναξιά

Αχ και να γινόταν μια φορά
Να 'μουν στη δική του αγκαλιά
Αχ και να μπορούσα μια στιγμή

Ξαφνικά σε είδα και σταμάτησα
Και ένα δάκρυ να μην τρέξει κράτησα
Είσαι εσύ ή κάποιος που μου θύμιζε
Το πρόσωπο σου

Δε μπορεί θα κάνω λάθος σκέφτηκα
Και όμως είσαι εσύ που ερωτεύτηκα
Είσαι εσύ που κάποια νύχτα πρόδωσες

Τι θα γίνει μετά από σένα
Τι θ' αλλάξει στο τέλοσ για μένα
Κάπου ανάμεσα θα είναι η αλήθεια
Η αγάπη χάνει όταν γίνεται συνήθεια

Έκλεισα πίσω μου την πόρτα δυνατά
Να μην αφήσω άλλον ήχο να περάσει
Για μια στιγμή για λίγο στάθηκα

Τρέχει η ζωή όπως το νερό
Κι έχω κουραστεί να αντέχω και να συγχωρώ
Μην το προσπαθείς μην το συζητάς
Ό,τι κι αν μου πεις το ξέρω πως δε μ' αγαπάς

Αν μ' αγαπούσες θα 'ταν οι μέρες μας γιορτές
Θα με κρατούσες σ' όλες τις δύσκολες στιγμές
Δε θα μπορούσες τα όνειρά μου σαν τσιγάρα να τα καις

Στο τασάκι το μικρό
Το τσιγάρο το στριφτό
Κι ο διπλός σου ο καφές
Εσένα περιμένουνε από χτες

Δεν ζητώ να ξανάρθεις
Ούτε να απολογηθείς
Αν βαρέθηκες εδώ

Ήταν η ζωή μου ένα δωμάτιο σκοτεινό
ήρθες εσύ κι όλα τα φώτα άναψαν
ήταν το κορμί μου ένα φόρεμα παλιό
ήρθες εσύ κι όλα αμέσως άλλαξαν

Αν υπάρχει παράδεισος
τότε είναι στα μάτια σου
στου κορμιού τα παλάτια σου

Σπάνε καρδιές σπάνε και μάτια τα λόγια που λες
Στ' άδειο στενό την πόρτα μου άνοιξες γιά το κενό
Κοιτάς τα φωτισμένα τρένα διαλέγεις ένα με παρατάς
Η απουσία προδοσία σαν αδικία δε μ' αγαπάς

Ένας ανήσυχος καιρός και φίλος μου κι εχθρός
Σε φύσηξε σε άλλη αγκαλιά
Γιατί να ακούω την καρδιά δεν είμαι εγώ γι' αυτά

Κάναμε λάθη μα σε μια αγάπη κάθε λάθος είναι δρόμος
Γεμάτος κόσμο μα εσύ πηγαίνεις μόνος
Δεν σε χωράνε τα στενά της λογικής

Κάναμε λάθη μα είναι τώρα η ώρα να τα διορθώσω
Τώρα αμέσως λίγο πριν το μετανιώσω
Πριν να με σπάσει το αντίο που θα πεις

Το 'χω συνήθειο εγώ
να κάνω απ' την αρχή
μεγάλα όνειρα για αγάπες
που είναι λίγες

Μα να που λιώνω
σαν χαρτόνι στην βροχή
που με βαρέθηκες

Den ksero poso sagapo (x2)
metro de exei i agapi
einai ap'ton ilio pio psila (x2)
kai den ti ftanei mati.

Itan mia spita stin arxi
kia mias vroxis psixala
ki egine i spita purkagia(x2)

Πόσες ίδιες μέρες μια επανάληψη βουβή
Η θύμησή σου
Με έπνιγε η σιωπή ήθελα τόσο να την σπάσει η φωνή σου
Μα καμιά απάντηση για μένα ήταν η απάντησή σου


Δεν με αφορά τώρα αν θα ‘ρθεις
Που ήσουν τις ώρες που σε χρειαζόμουν

Δεν ζητάω να με καταλάβεις
Για το τέλος που θες να προλάβεις
Γιατί πρέπει να έχω τη λύση εγώ
Δεν ζητάω να με καταλάβεις
Πρέπει ευθύνες κι εσύ ν' αναλάβεις
Αν απόψε λοιπόν δεν το κάνεις αυτό

Δε σ' έχω ανάγκη

Απόψε πάμε όπου θεσ
Ξέχνα το αύριο και το χθεσ
Βάλε φωτιά στη λογική
Η νύχτα είναι μαγική
Σαν αγκαλιά μοναδική

Σου λέω αν είχα δυο ζωέσ
Θα σ αγαπούσα δυο φορέσ

Σαν εικόνα παλιά με κοιτάζεις
Χίλια πρόσωπα αλλάζεις
Για απόψε ποιο απ' όλα να διαλέξω

Κολλημένος σε μια πολυθρόνα
Μου θυμίζεις χειμώνα
Σε ποια άνοιξη μαζί σου εγώ να τρέξω
Σε ποια άνοιξη μαζί σου εγώ να τρέξω

Δεν περίμενα ποτέ μου
Να τελειώσει αυτή η αγάπη
Και να γίνεις κάποια μέρα
Στην παλάμη μου καρφί
Από την αναπνοή μου
Σ' έχω πιο μεγάλη ανάγκη
Λείπεις κι έχει σκοτεινιάσει η ζωή

Στίχοι: Γιώργος Θεοφάνους
Μουσική: Γιώργος Θεοφάνους
Πρώτη εκτέλεση: Νατάσα Θεοδωρίδου

Ακούω ξανά τα βήματά σου τα κλειδιά από τ’ αμάξι
για άλλη μια φορά θα πρέπει όλα να ’ναι εντάξει
θα είναι απόψε η νύχτα που θ’ ανασάνω
η πάλι πως κοιμάμαι στα κρυφά θα κάνω

Η σιωπή φωνάζει ότι δε σε νοιάζει
Η καρδιά μου σπάζει όλη κομματιάζομαι
Η σιωπή ουρλιάζει το μαχαίρι βγάζει
Ποιος θα μ’ αγκαλιάζει όταν το χρειάζομαι


Σπάει η νύχτα σαν γυαλί,
Τραβάει το σχοινί ο έρωτας απότομα

Με φωνές, με σκιές
Με πάθη και έρωτα
Με τις καλύτερες στιγμές
Η ζωή μου , η ζωή σου
Κι η αγάπη μας αυτή
Θα διαγράψουνε το χθες

Έξαψη παντού όταν σε βλέπω

Δε με χωράει το σπίτι
Εφτά του μήνα και τρίτη
Και τόσεσ μέρεσ χωριστά
Χαράζει και σκοτεινιάζω
Σε αναμνήσεισ λιμνάζω
Που σ' αγαπώ αληθινά

Για χάρη σου

Τι με κοιτάζεισ τι θέλεισ να πούμε
Πριν το φινάλε απάντηση να βρούμε
Πάρε το δρόμο που σου αξίζει
Άσε το δικό μου να τον περπατήσω εγώ
Τώρα που από το αδιέξοδο θα βγω
Θα βγω

Για κανένα για κανένα

Όλα στον αέρα
Χαρτοπόλεμος
Έμοιαζες μ' αγάπη
Κι ήσουν πόλεμος
Τέλος με το λίγο
Βιαστικά την πόρτα ανοίγω
Και φέρτε μου μια θάλασσα να φύγω

Πρέπει να μάθω να περιμένω
Να λύνω κόμπους να μη σε δένω
Παω σε πιάσω γίνεσαι αέρας
Μια καληνύχτα στο φως της μέρας
Πρέπει να μάθω να δίνω χρόνο
Να μενω απ'έξω να βλέπω μόνο
Ξέρω πώς είναι να σε θυμάμαι
Θέλεις να γίνεις ό,τι φοβάμαι

Το πρόσωπο μου έχω κρύψει με καπνό,
σε ένα ποτήρι πόσες λύπες να χωρέσω
στα δυο σου χέρια τη ζωή μου είπες να δέσω
και μ’άφησες να πέσω.
Το πρόσωπο μου παγωμένο και νεκρό
σαν πέτρα που έμαθε τα δάκρυα να στεγνώνει
απόψε ο έρωτας αφήνει το τιμόνι
και ‘γώ βαδίζω μόνη.

Πάλι βλέπω πωσ ξημέρωσε
Στον πόνο μ'έδωσε η θύμησή σου
Επικίνδυνη εξάρτηση με κάθε ανάμνηση
Απ'τισ στιγμέσ που ζούσα τ'όνειρο μαζί σου

Πάλι η νύχτα δε περνά
Η σκέψη σου πονά
Κι εγώ απ'το μηδέν στο πουθενά

Όλοι μου λένε πως γυρνάς
Τα βραδιά έξω ξενυχτάς
Ζηλεύουν και τρελαίνονται
Που μ' αγαπάς δε χαίρονται

Παραδόθηκα σε σένα
Δε με νοιάζει για κανένα
Ότι και να λεν οι άλλοι

Είναι παράξενο αν το σκεφτείς
Στο πιο ασήμαντο που ζω στο πιο μικρό
Να μην υπάρχει πια το ""εμείς""
Μ’ ένα ""εγώ"" κι ένα ""εσύ"" κυκλοφορούμε
Λέμε πως είμαστε καλά όμως δε ζούμε.


Πες ό,τι θες μόνο μην πεις ότι ξεχνάμε

Πώς να σε ξεχάσω
Πώς να σ’ αρνηθώ
Πώς να διαγράψω
Ότι αγαπώ

Αν ξαναγυρίσεις πάλι πίσω
Της φυγής το δρόμο θα τον κλείσω
Έλα μόνο να σε δω για λίγο νιώσε με

Τα δικά μου δειλινά έχουν το δικό σου χρώμα
Έχεις φύγει μακριά και όμως είσαι εδώ ακόμα
Τι και να ζούμε χωριστά ίδια νύχτα μας σκεπάζει
Ίδια και η μοναξιά που ματώνει τη καρδιά

Μα πόσο μοιάζουμε λες και ζούμε σε ένα σώμα εμείς οι δυο
Μα πόσο μοιάζουμε λες και είσαι εσύ το άλλο μου μισό

Δεν θέλω άλλα φώτα δε θέλω άλλα χρώματα
Μέσ το σκοτάδι να πνίγω τα ξημερώματα
Δεν θέλω άλλα μάτια πικρά να με κοιτάζουνε
Απόψε που τα δυο δικά μου στάζουνε

Ρίξε νύχτα κι άλλη νύχτα να μη φαίνομαι
Που κλαίω να μη φαίνομαι στο βράδυ μου
Το τελευταίο

Δεν με ρώτησε κανείς πώς ήτανε η μέρα μου
Δεν με ρώτησε κανείς πώς πάει η δουλειά
Δεν με ρώτησε κανείς ο έρωτας τι γίνεται
Κι αν ζω ακόμα στη δική σου αγκαλιά

Να γράψω θέλω ένα τραγούδι όπως μιλάω
Να λέω φύγε δεν με νοιάζει
Να θυμώσω να τα σπάσω να σε βρίσω

Είπες θα 'ρθεις έτσι απλά για να σε δω
κι είχες δυο δάκρυα καρφωμένα μες στα μάτια
τι να σκεφτώ να φανταστώ
πως μια κουβέντα σου θα μ' έκανε κομμάτια

Κι έβριζα και φώναζα είναι κρίμα κι άδικο
γεύτηκα σε μια βραδιά και ζωή και θάνατο
κι έβριζα και φώναζα κοίτα τι απέμεινε

Θα 'ρθω να σε δω
Μην τησ το πεισ
Είναι μυστικό
Κι άμα κρυφτείσ
Μέσα στισ σκιέσ
Λίγο φωσ θα βρώ
Θα 'ρθω να σε δω

Τι μου συμβαίνει
Δεν έχω πιεί μα λειτουργώ σαν μεθυσμένη
Και σαν χαμένη
Τι μου συμβαίνει
Κι αυτό το πάθοσ ξαφνικά με ξετρελαίνει
Μ' ένα βλέμα με κλειδώνεισ στη δική σου φυλακή
Και ισόβια μου ζητάσ μια αγάπη δίχωσ λογική
Τι μου συμβαίνει

Όλα έχουν μείνει πίσω όπωσ τ' άφησεσ
Και ξαπλώνω να σε νιώσω όπου ξάπλωσεσ
Τα πράγματά σου μέσα στο συρτάρι
Κλεισμένεσ και οι σκέψεισ μου εκεί
Έλειπε απόψε το φεγγάρι πάλι
Έλειπεσ
Έλειπεσ κι εσύ

Σ' είδα μια νύχτα επάνω στο σκαμπό
Πάλι πιωμένο και πάντα σκεφτικό
Ήμουν με φίλους και ντράπηκα να μπω
Ήπια μια νύχτα σαν τον Ατλαντικό

Τι σου 'χω κάνει κι όπου σταθείς
Με τη ζωή σου αχ με τιμωρείς
Τάχα πως ήμουν μια μάγισσα

Τη βραδιά μου απόψε μη μου τη χαλάς
Μάθε και λιγάκι να χαμογελάς
Κάνε λίγο κέφι πιες ένα κρασί
Χόρεψε κι εσύ
Τη βραδιά μου απόψε μη μου τη χαλάς
Γιατί πεισματώνεις και δε μου μιλάς
Άσε με λιγάκι κι εγώ να χαρώ
Κι έμπα στο χορό

Μια ώρα μόνο να σε δω κι αυτό μου φτάνει
Να συνεχίσω την αδιάφορη ζωή μου
Αφού δεν είσαι εδώ αγάπη μου μαζί μου

Μια λέξη μόνο να 'ξερεσ απλά τι κάνει
Τι φέρνει πίσω πόση δύναμη μου δίνει
Ελπίδεσ να σωθώ απ' του μυαλού τη δίνη