16Сегодня меня влечёт
К моей тайной кукле.
Я с нетерпеньем жду
Своего часа.
Моё второе эго это хитрый зверь,
Убит безнадёгой, ему не верь.
Воспоминания в моей памяти.
Brudnaja DzauchynaСонца свеціць не для цябе.
Ўсе гуляюць, а ты дома адна.
Шмат гадоў твая ўсмешка
Была схавана ў цемры хмар.
Кожны дзень адно ў тое ж
У шэрым колеры твой лёс
Ніхто цябе не дапаможа.
Сядзі і глядзі на тое, што ёсць.
Chadzila halota...Ходзіла галота да кругом балота,
Дый крачэ, дый крачэ. У!
Ходзіла Манечка дый кругом Іванка,
Дый плачэ, дый плачэ. У!
Мой баценько роднесенькі,
Не гневайса, розмілуйса,
Шо я ў хмелю провініўса,
Chutka. NiedalokaЯ бачыў мноства вокнаў
У цемры што гараць
Чорнай вадой па шыбах імкнусь цябе спаткаць
Чакац нясцерпна доўга
Але не так складана
Бясконцая дарога
Не адчувай падману
Kabieta InsiektaКрыламі крохкімі
Праз калодзеж да нас ляціш
Кім была ты раней?
Што цяпер пішчыш?
Жах наганяеш,
Зданей збіраеш
Каля сябе
Liekavyja travyЗолак не заспаў,
Мяне вецер абудзіў
Морак не растаў,
Сон яшчэ не адпусціў
Памятаю я,
Што зрабіць наканавана
Прагнаць Зруйнаваць хваробу,
LucernaТы бачыш свет не такім, як іншыя
Чуеш колераў гук
Хай не парушыць спакой і цішу
Сусвету вонкавы грук.
Прыдзе час і старое лісце
Ссыпле самое сябе.
Пачварына пастку разцісне
NazyМая дзяучына кажа, што мне патрэбна дапамога.
Мой сябр кажа, было б лепш, каб я памёр.
Я жадаю напiцца, пабадзяцца i зхапiць цябе!
Я жадаю напiцца, пабадзяцца i зхапiць цябе!
I ты не дапаможаш мне жыць!
Але зможаш схаваць
Нажы...
Try chvilinyЯк туман, што росы пакінуў з ночы,
Цень мінулых жыццяў на зямлі ляжыць.
Аркуш абярнуўся у попел...
Напісана: ці вярнуся калі?
Тры хвіліны перакур.
Гадзіннік стане...
Тры хвіліны перакур.
АнтидепрессантЧёрно-белый, Чёрно-белый взгляд со стороны.
Всё, что я успел запомнить - ржавые цветы.
Поскорей бежать отсюда, углубляясь в эту глушь.
Нету время чтобы думать и я выбрал самый лучший
Антидепрессант.
Не жалею ни секунды, что я выбрал этот путь.
Балотныя агніШто шукаеш у цемры?
У вадзе блішчаць яны
Твае рукі-лісце
Цягнуцца да іх.
Глядзяць суседзі,
Не разумеюць,
Каго чакаеш
Все конченоВсё кончено. Боль ушла.
Бесполезно ждать звонка.
Новая свобода оставляет раны.
Рядом нет. Я проиграл.
Многого не рассказал.
И теперь не знаю,
Как мне дальше плыть.
Зрушаны CветСонца садзіцца каб ўзняцца
да новых нас вяртацца
шанец дае зямлі аднавіцца
робіць сваю пільную працу
Атлас згубіу свой шар, трава расце
Мы адмяняем страх, крочым па вадзе
И Только ТакИ только так мы сможем плыть,
Не замечая 25-й кадр.
В лёгких дым, в стакане рай.
И слово "нет" в твоих глазах.
Смотри: в окне он палит свет,
А в трёх других молчанье тьмы.
Отобран сорт, но трезвых среди этих нет.
КанцiнуумРэтраспектыва
Позірк назад, мінулае знішчана
Бы ў кому, невыпадкова
У гэты горад мяне перанесла
Тут часу няма, дні цягнуцца так,
Што не бачна, як годы лятуць
ЛомкаЧтобы узнать цену людям, я сломаю тебе жизнь.
Заправляя в тело нити, эти мысли просто скинь.
Так пусто, свободно, но нужно просить лишь взглядом
И сердце ядом смерти залить.
Ты продал себя, ты убил себя, ты забрал в себя,
Но успел вздохнуть.
Страшно, страшно, невозможно заставлять себя терпеть.
Мало СплюМало сплю, много курю.
Мало сплю, много курю.
Сердце всё чаще делает паузу,
Мозги закипают, как в чаше смола.
Кровь-кислота жгёт меня изнутри.
Бьюсь головою об угол стола.
Осень Теперь ЗдесьКак будто проснулся... Ты опять открыла мне глаза.
Я упал и снова стон, снова сип и крик.
Всё звучит теперь по-другому. Вот спасибо тебе родная.
С пулей не в грудь, но в ногу.
В силе всё, только я не хочу.
Забери меня отсюда - я с тобою много выпил.
Забери меня отсюда - мои двери теперь закрыты.
ПациентКартонные коробки, списанные вещи.
Нетрезвая мама пьёт с тобой.
Прожжёный коврик, медленная речь,
Провалы в памяти, запах изо рта.
Утопия, утоп и я.
Твои песни никто не услышит:
Последняя ХирургияТам, где из крана вода,
Люди пляшут со смертью.
Не проси меня не выть.
Я глотаю солёную боль.
Стены белым, пол холодный.
Я при свете ламп с глубоко закрытыми глазами.
Тени, тени, тени исчезают здесь,
ПрыкметыПесню мне заспявай — дай паратунак.
Калі мы абодва — гэтак утульна.
Сабачы страх мацней і ўсё мацней.
Я рэха, што ў рэках — выбух і скон.
Я светлая памяць — узлёт і прыгон.
Рана на ІванаОй, рана на Івана
Ой, рана на Івана
Проці Івана ночка мала
Ой, рана на Івана
Ой, рана на Івана
Ой, рана на Івана
Проці Івана ночка мала
Ой, рана на Івана
Рэкi пад IльдомХвалі плююць пенай, зводзячы ў зман
Дай мне мапу, дай мне компас
Супакой, што змоўк вулкан
Калыхнецца поўня ў соннай цішыні,
Як узыйдуць зоркі з цемнай глыбіні
Ды заззялі зоркі, разышлося неба,
Снег, Пясок ды СольТак крок у крок
Гэты позірк прысуд падпісаў
Заціснуў зерне я ў кулак
І тады здагадаўся, што
Гэта мана, усё вакол брыдкі падман
Сэрца чулае, дрыжыкі адчувай там
Як мёртвая рыба па мёртвых каналах
Тры ХвіліныЯк туман, што росы пакінуў з ночы
Цень мінулых жыццяў на зямлі ляжыць,
Аркуш абярнуўся ў попел
Напісана: ці вярнуся калі?
Тры хвіліны перакур
Газдіннік стане
Тры хвіліны перакур
Холодная ВодаЯ наливаю в стакан холодную воду.
Сейчас какая-то дрянь входит в моду.
Холодное утро хочется спать.
Ничего не случилось (что-то случилось),
Но нужно бежать (что-то случилось).
И повторяю опять, опять, опять.
Чаго ты, Лося...~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
MyMusicCollection vk.com/musicminister
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ЧАГО ТЫ, ЛОСЯ, ЧАГО ТЫ, ДЗІКІ?
- Чаго ты, лося, чаго ты, дзікі,
Так к зямле прылігаіш? (х2)
А ці ты, лося, а ці ты, дзікі,
Час ВырашыцьНатуральна піць ваду з ракі: бруднае смачней
Дзіўнае жаданне ўплывае на тваё надвор’е і на стан вачэй
Увечары у нядзелю выходзіш з хаты да сваіх сяброў
Стань са мной побач хаця б часова, не здаецца любоў
Так бывае — ўсё на іншы лад
Няма сэнсу курчыцца, чакаць. Такі расклад
Завязаны вочы, дзе той уваход
ЯщаркаЯшчарка плыве па блакітнай артэрыі,
Гэткая ж самотная, як далёкая гатэрыя.
Адчуваю роднасць з ёй і балотную прыгажосць
Разумеем толькі мы і паверым у яе
Вербы кволы ліст нам падорыць Волма,
Вербы кволы ліст возьме Слоўст
Уратуе ад змовы нас празрыстае голле