Текст песни Евген Барышников - Паморская легенда

Исполнитель: Евген Барышников
Название песни: Паморская легенда
Дата добавления: 15.11.2016 | 09:37:18

Просмотров: 34
0 чел. считают текст песни верным
0 чел. считают текст песни неверным

На этой странице находится текст песни Евген Барышников - Паморская легенда, а также перевод песни и видео или клип.

Зьдзіўлены ветразь шалее на мачце пахіленай
Пасрод нерухомасьці вод.
Чайкі, адчаем зьнясіленыя,
Б'юцца грудзямі аб лёд.

Крочыць цяжка. Павекі ўздыму заінелыя.
Адчуваю сьвятло — значыць покуль жывы?
Прызвычайваю вочы да белага,
Ды з-пад броваў, з марозу сівых,
Пазіраю ўсьлед бруйнае замеці,
Што сягае за небакрай...
Божухна, дай быць пры памяці,
Адшукаць шлях да берагу дай!

Хмары лунаюць апончамі шэрымі вершнікаў,
Тых, што спрадвеку штурмуюць вятрыскам-лязом
Мур берагоў, дзе чакаюць драпежнікаў
Дзіды паморскіх лясоў.

Там, за лясамі, дзе вежы імхамі аблеплены,
Вы мне казалі: “Вясны дачакаймася, пан!”
Аж я, пыхаю ўласнай асьлеплены,
На поўнач
Рушыў быў свой караван.

Толькі ўсе коґі, спужаўшыся, хутка вярнуліся,
Узняўшы мяцеж. Няхай Бог ім судьдзя.
А ўжо на золку ў сківіцах льдоў задыхнуліся
Мары мае і ладдзья.

Вые завея дзеўкай разбэшчанай.
Футра халоднае цяжкае долу хіне.
Воі мае, каго Зюзя ўзяў першымі,
Клічуць зь нябёсаў мяне.

А пада мною, ў глыбінях, пад коўдрай лядоваю,
Людзі марскія чакаюць сканчэньня часоў...
Ў белай бязьмежнасьці стома адольвае
Сына паморскіх лясоў.

Кратаю вуснамі сьнег... Ўвесну станем тапельцамі...
Раптам князёўны марской... твар пад ільдом прамільгне...
Ў сэрцы згасае цяпельца. Мы —
Здабыча чаек, ахвяра зіме.

***
Ветразь рызьзём застанецца на мачце пахіленай.
Хмараў сукно захіне белых птушак палёт.
А сярод мора, скаванага цішай магільнаю,
Высіцца вусьцішны стод.

І адлятаючы ў вырай бурштынавы,
Ўсе мы ўбачым чароўныя сны…
Бог не даруе, даруйце ж мне Вы, панове,
Што я не дачакаўся вясны!..

2007 Surprised frantic sail on the mast bent
Pasrod estate waters.
Gulls, exhausted despair,
Bute breast on ice.

Stepping difficult. Eyelids lift worried look, frosty.
I am feeling light - then still alive?
Pryzvychayvayu eyes to white,
Yes, from under his brows, gray with frost,
I looked after bruynae flakes
That exceeds the horizon ...
Lord, grant to be conscious,
To find the way to the bank forbid!

Clouds hover aponchami gray horse,
Those that anciently-blade wind storm
Moore shores where waiting predators
Spears Pomeranian forests.

There, beyond the forest where moss plastered towers,
You told me: "Spring dachakaymasya, sir!"
So I'm proud to own blinded,
north
He had moved his caravan.

Once all the Kogi, frightened, quickly returned,
Mutinied. Let God be their judge.
And at dawn suffocated in the jaws of ice
My Dreams and Ladd.

Howling blizzard depraved whore.
Fur down cold hard Hin.
Howl of mine, who took Zuzya first
They call me from heaven.

And beneath me, in the depths of the ice under the covers,
People are waiting for the end of the naval era ...
In the white infinity overcomes fatigue
Son Pomeranian forests.

Grid lips ... Spring snow become drowning ...
Suddenly, the princess sea ... a person under the ice will fly ...
At the heart of the fire is extinguished. we -
Extraction of gulls, a victim of the winter.

***
Sail rags tattered remains on the mast bent.
Tuch cloth close white birds flying.
Among the sea, bound in the silence of tombs,
Stands secluded graven image.

And fly away to the warm amber,
All we see magic dreams ...
God does not forgive, you forgive me, ladies and gentlemen,
What I did not wait for spring! ..

2007