Бер алманы бишкэ булэекБакчалардан былбыл качса,
Көзләр тисә алмагачка,
Кайгы төшсә безнең башка, -
Бер кайгыны бишкә, әй, бүләек.
Кыш аклыгы гөлгә күчкән,
Алмагачлар кояш эчкән,
Күңелләргә шатлык күчкән, -
Бик еракта идек безБИК ЕРАКТА ИДЕК БЕЗ /МЫ БЫЛИ ТАК ДАЛЕКИ/"
Ай, әле бик еракта идек без,
Җитмеш чакрым җирдән килдек без.
Ак калфакның табылган чагы,
Туганнарның сагынган чагы,
Туганнарның сагынган чагы.
Жиз кынгырау моннарыУрап-урап карлар кумэ кышнын озын юлларын.
Чын-чын итэ, жил тузгыта жиз кынгырау моннарын.
Жиз кынгырау, комеш моннар уйлата синен хакта,
Синен хактагы уйларым яшьлеккэ алып кайта.
Уйлата синен хакта.
Урап-урап карлар кумэ кышнын озын юлларын.
Чын-чын итэ, жил тузгыта жиз кынгырау моннарын.
Жырланмаган эле безнен жырӘхмәт Ерикәй сүзләре
Рөстәм Яхин көе
Хуш исләрен гөлләр сипкәндә,
Тәрәзәмне җилләр чирткәндә,
Карамадың нигә әйләнеп
Яннарымнан үтеп киткәндә?
ЗилэйлукСөялгәнсең чатта баганага,
Яфрак төсле сары йөзләрең.
Кызганмыйча күңелем чыдый алмый,
Бигрәк моңлы карый күзләрең.
Атылган — кош, адаштырган эттәй,
Үткәннәргә мәэюс карыйсың;
Күрәм, ике иренең селкенәдер:
Казак кызы сэйгэнемГалимҗан Сәгыйдуллин - сүзләре
Заһид Хәбибуллин - көе
Ватаным, Татарстан,
Ямьле синең кырларың;
Белмим нигә, Казагыстан,
Колагымда чыңлый җырларың?
Казан кызы сэйгэнемГалимҗан Сәгыйдуллин - сүзләре
Заһид Хәбибуллин - көе
Ватаным, Татарстан,
Ямьле синең кырларың;
Белмим нигә, Казагыстан,
Колагымда чыңлый җырларың?
Кама буе-туган якАкчарлаклар оча уйнап
Зянгярь су өсләрендә.
Син җылы бирдең, туган як,
Иң якты хисләремә.
Кама буе — туган як,
Гөлләр үсә торган як;
Гүзәллеге күңелләрдән
Җырга күчә торган як.
Кичер мине, энкэйКайтырмын дип, хатлар язуыма
Көннәр түгел, айлар үттеләр;
Әмма юлларым, сиңа илтмичә,
Еракларга алып киттеләр.
Бер кайтмасам, әнкәй, бер кайтырмын,
Утыңны сүндермичә, мине көт;
Сине көттереп тә кайталмасам,
Кичер мине, әнкәй, гафу ит.
Кораб"Кораб"
Шаулый диңгез,
Җил өрәдер,
Җикәнен киргән кораб.
Төн вә көндез
Ул йөрәдер:
Юл бара ят ил карап...
Очып кайтамӨянкеләр саный чакрымнарны,
Колач җәя миңа каеннар.
Әй, авылым, очып кайтам сиңа,
Бәхет хисләрендә коенам.
Йөгерә-йөгерә тау астына төшәм,
Чишмәләрдә иренем чылатам.
Ә кичләрен тальян гармун тартып,
Тынларсынмы яшьлек хислэремнеТынларсынмы яшьлек хислэремне,
Жырларыма кушып жырласам?
Каршы тошмэссенме, йорэгенне
Мэхэббэтем белэн чорнасам?
Минем белэн тормыш сукмагыннан
Риза булырсынмы утэргэ?
Аерылганда вэгъдъ бирерсенме
Уян, бигерКояш чыкты, ул калыкты,
Тәрәзәдән нур балыкты.
Уян, татар, уян инде,
Уянырга вакыт җитте.
Ач күзеңне, күр үзеңне
Бу тормышның көзгесендә.
Инде кемгә калдың охшап,
Эзлэдем, бэгърем, синеКәккүк кычкыра сирәк кенә,
Сагынуын сөйләп кенә.
Килсәң иде, иркәм, яныма
Көлемсерәп кенә.
Эзләдем, бәгырем, сине,
Еллар буе тилмереп;
Туймас, ахры, мәңге туймас
ЭллукиИшеттем мин кичә: берәү җырлый,
Чын безнеңчә матур, милли көй;
Әллүки, бәллүки,
Чын безнеңчә матур, милли көй
Башка килә уйлар төрле-төрле,—
Әллә нинди зарлы, моңлы көй;
Энкэй, синен кулларСинен куллар мине соя соя
Бишеклэргэ салган куллар ул,
Сонгы телемнэрен мина биреп,
Узе коры калган куллар ул.
Сонгы телемнэрен мина биргян,
Энкэй, синен ???????? куллар ул.
Синен куллар керлэремне юып,
Ялгыз каенЯлгыз каен булмый, диләр,
Ялгыз каен күлләрдә ләй;
Ялгыз каеннардан ялгыз
Мин бүгенге көннәрдә.
Ялгыз каен булмый, диләр,
Менә бер ялгыз каен ла;
Ялгыз каеннардан ялгыз
Ялгыз коймэБерни сорама, тып-тын гына
Күземә кара, ярым:
Күзләрдән дә белеп була
Күңелдә ниләр барын.
Ялгыз көймә бөтерелә
Һәм чайкала Иделдә.
Зур дулкыннар күтәрелә
Яшьлегемэ кире кайтыр идемНинди ямьле безнең үзәннәр,
Түшәлгәннәр йомшак хәтфәләр;
Ал чәчәкләр, яшел үләннәр
Яшьлегемне хәтерләтәләр.
"Яшьлегем!" — дип, өзелеп җырлар идем,
Өзелеп җырлый торган җыр булса;
Яшьлегемә йөгереп кайтыр идем,