- Na kraj
Dm C B
Мяне апанавала невядомая хвароба
Ўсё навокал выглядае як y бязглуздым сьне
Мой горад толькі крaпка на мапе Эўропы
Мой лёс мне звыш наканаваны, ён не належыць мне
Час не ў гадзінах, а ў снох ды размовах
Адлегласьці ня ў мілях, а ў коштах на квіткі
- Сам на сам
Сам-насам з гледзячым на поўнач пакоем,
Сам-насам і яшчэ напалам.
Адчуваю, як цісне столь.
Досыць, хопіць, з мяне ўжо даволі,
Хай час загоіць мой надакучлівы боль.
Меней ці болей, потым ці зараз,
Бліжэй ці далей,
- Так цi не
Так ці не?
Гэта пытаньне нас з табой не абміне.
Там ці тут?
Жыву надзеяй, спадзяюсяна цуд..
Прыпеў:
Так, каханая, сцэнар не дасканалы.
Так, каханая, ён наіпсаны не на нас.
Так, каханая, але роля ўжо заграна,
- Усё, што мяне у гэтым свеце трымае
Гляджу ў сьвет – бясконцы абшары.
Я не пачатак – я толькі нашчадак.
Постаці продкаў, іх мужныя твары,
Іх моцныя рукі ў жалезных пальчатках.
Паветра захавала дым іх паходняў,
Зьвіняць за плячыма падковы іх коней.
На скрыжаваньні культуры й Захаду