AmerykaПрывітаньне, Амэрыка,
Я твой заморскі госьць.
Ты прабач, бо раней крыху
Не даваў веры, што ты ёсьць.
Вадаспады і прэрыі,
І Біл Клінтан, і Іствуд Клінт.
Прывітаньне, Амэрыка,
Запішы мяне ў свой плэйліст!
Biaz nasДзесьці наперадзе новы засьвеціцца час,
Нашыя ветразі хтосьці ўздыме бяз нас.
Хтосьці сьпяе нашыя песьні на новы матыў,
Гэта ня хутка яшчэ, але справа ня ў тым.
Бывай наш край, свабоду сьні,
Не дачакацца нам вясны.
Сюды мы вернемся ізноў
CiemraCelić u dušu ciemra,
Nie chapaje pavietra.
Ciemra ŭ dvary, ciemra.
Ni nadziei, ni viery.
Nielha začynić dźviery
Ad vuścišnaje ciemry.
Daj mnie nahoduДай мне нагоду быць вельмі вострым і рэзкім.
Дай мне нагоду быць мяккім, як сёньняшні хлеб.
Пакуль яшчэ не дагарэлі ўсе трэскі,
Дай мне нагоду ўсё зрабіць step by step.
Дай мне нагоду быць дасканалым, як эльфы.
Дай мне нагоду гоблінам быць раз на год.
Пакуль вы яшчэ не зрабілі апошняе сэлфі,
Daj mnie znakA nieŭzabavie pryjdzie dzień,
Jakoha tak čakali ŭsie.
Ciabie zakrucić vir padziej,
I mur chiśniecca i ŭpadzie.
Rychtuj siabie, rychtuj dziaciej,
Bo nieŭzabavie pryjdzie dzień,
Kali adstupić šery cień
DalokaТрымаецца сьвет
На няўклюдных гліняных нагах.
Між сэзону сьнягоў
Нас вядзе зацярушаны шлях.
Скрозь холад і страх
Падымаецца велічны птах.
Ён кіруе далёка,
І вецер сьцюдзёны няўзнак.
Dom 2016Ужо нам песьні не пяе наш добры дом,
Стары наш дом, наш бедны дом.
Не сустракае цеплынёю ды сьвятлом
Ні цеплынёй, ані сьвятлом.
І мы ўжо даўно не размаўляем зь ім,
Сядзім ямо, ляжым і сьпім.
Ці то праз шыбіны на вуліцу глядзім
HiestapaHiestapa pravodzić čystki
Siarod pakul što žyvych.
Hiestapa kryčyć: Fašysty!
Fašysty nia my, a vy!
Karnyja atrady
Pačynajuć marš.
Śpieradu i zzadu
IngeborgСкандынаўская песьня (Максiм Багдановiч, 1915)
Была Інґеборґ, як сасонка, страйна,
Так вецер суворы пяе.
I горкую долю спаткала яна.
Шкада нам, шкада нам яе.
Hя слухала маткі, ня чула айца,
Krainy niamaDla hienerała kraina — vajna.
Dla niefarmała kraina — čuma.
Dla radykała kraina — turma.
Ale dla bolšaści krainy niama.
Dla pansłavista kraina — adna.
Dla satanista kraina — truna.
Dla hitarysta kraina — struna.
Miensk i MinskДарагія мінчане і госці сталіцы
Я хачу з вамі думкай сваёй падзяліцца
Карацей, гэта дзіўна, але c'est la vie:
Мы ў сталіцы жывем нібы на дзве сям'і
Прыпеў:
Мы жывем адначасова у двух гарадах
NichtoRaściažka na marozie,
Jak baradźba z pahrozaj.
Źbićcio na mokry jabłyk,
Niby adkaz u pablik.
Nichto,
Ty dla ich nichto.
Nichto,
Palitychny kamentatarЯ выдатны, вельмі здатны палітычны каментатар.
Я майстрачу перадачу і ганю яе ў эфір.
Аглядальнік, асвятляльнік, выкрывальнік-назіральнік,
Умывальнікаў начальнік і мачалак камандзір.
Над Еўропай дождж і вецер,
Дрэвы падаюць на дол,
А у нас смяюцца дзеці
Rabiaty z baduncaJany iduć maroznaj vulicaj zimovaj,
Ci letniaj, vosieńskaj - jakaja roźnica?
Jany iduć - Siarožy, Sašy, Vici, Vovy,
Iduć jany - rabiaty z badunca.
Iduć rabiaty z badunca.
Iduć rabiaty z badunca.
Rola HierojaДзе рака зарастае травою,
Дзе гара размаўляе з гарой,
Спачываюць старыя героі.
Не прачнецца ніводны герой.
Ён прыйшоў, і наўкол пацяплела.
Ён узнік, і растала імгла.
І за ім у сусвет паляцела
SSSSSSRNekrafiły honiać chvalu.
Nekrafiły ładziać marš.
Nekrafiły kažuć: Stalin —
Pazytyŭny persanaž
Nekrafiły tak sumujuć,
Što niama jaho ciapier.
Jon pamior, jany smutkujuć
Tyja, chtoAd siońnia ty maješ prava lažać i maŭčać.
Nu, dobra, ty maješ prava biazhučna paŭźci.
Chutčej padziakuj za hetaje prava tym, chto na trybunach siadziać
I majuć poŭnaje prava na źmieny ŭ našym žyćci.
Na dalahladzie ŭdzień i ŭnačy pałaje ŭschod.
Na pjedestale čarhovy seryjny mańjak.
Biazhučna paŭzi na čarhovy ci pazačarhovy schod
U vioskuJa zaŭtra pajedu ŭ viosku,
Pakinu vam šum haradzki.
U vioscy ŭsio lohka i prosta,
Tam adpačyvajuć mazhi.
Nia budu hladzieć u televizar,
Zakinu na čas internet,
Zabudu pra kryzis i vizy,
VarjatPozna ci to rana,
Tolki ŭsio adno —
Kožnamu tyranu
Šlach adzin — na dno.
Ale pierad tym, jak
Źniknuć nazaŭždy,
Kolki jon narobić
Roznaje biady.
ZimaJany
Nam abiacali śvietłaje zaŭtra.
Nam abiacali sonca i dziciačy śmiech.
Many
Stupień my bačym tolki zaraz.
Kali paŭsiul lažyć na paru metraŭ śnieh.
Zima
Героі не паміраюцьЯны застануцца навечна,
Ня зьнікнуць у зеўры нябыту,
Ня згаснуць апошнім праменем,
Ня сыдуць у змрочны туман.
Яны назаўжды будуць з намі,
І ў радасьці, і ў нядолі,
І ў подыху ветру пачуем
Мы іхнія галасы.
Краіны нямаДля генэрала краіна - вайна
Для нефармала краіна - чума.
Для радыкала краіна - турма.
Але для большасьці краіны няма.
Для панславіста краіна - адна.
Для сатаніста краіна - труна.
Для гітарыста краіна - струна.
Мая рэвалюцыяМая рэвалюцыя
Калі цябе вучаць, што ўсё пачалося з вайны,
Калі забываесься на каляровыя сны,
Калі прамаўляюць з экранаў сьвіныя лычы,
Калі ты ня будзеш пачуты – крычы не крычы –
Рэфрэн:
МусарокЛявон Вольскі (17.05.2012)
Саўка:
Сатруднік міліцыі міцінг сьнімаў.
Он чэсна работу сваю выпаўняў.
І ўдруг да яго падашоў паранёк
І транспарант із кармана ізьвлёк: