MROIAZNICH -- Мроя (2010)
Музыка -- Александр Беленький
Текст -- Алесь Таболич
Вокал -- Алесь Таболич
Гитара -- Сергей Стец
Бас -- Тимур Ганбаров
БеларусьТы сонца, ты месяц i ты зоры над намi,
Ты шчасьце зямное, мая Беларусь,
Я шчыра ад сэрца цябе бласлуляю,
I словам сваiм за цябе малюсь.
Ты рэкi, вазеры i пушчы лясныя.
Ты наша навекi, ты сёньня са мной.
Мы верым у цябе, мая дарагая,
Вол БушуеВол бушуе, вясну чуе;
Курка сакочэ, грэбці хочэ;
Воран крачэ, сыра хочэ;
Дзеўка плачэ — замуж хочэ
Ні бушуй, волік, наарэсса,
Ні сакачы, курка, награбесса,
Ні крач, воран, нажарэсса,
Ні плач, дзеўка, нажывесса.
Гэты лёсГэты лёс і гэты час сёння ў бой слікаюць нас,
Каб уславіць, адрадзіць, сваю веру бараніць.
Ты - зямля і Маці-кроў, абудзі сваіх сыноў,
За Радзіму змагароў, продкаў слаўных з курганоў.
Гэты лёс прада мной,
Маё сэрца рвецца ў бой.
Гэта час сярод нас,
Дунаю...— Дунаю-Дунаю, чаму ціха йдзеш?
— А як мне, Дунаю, паціху ня йсці?
На мне, на Дунаю, тры чаўны ідуць,
А ў адным чаўночку конікі ірзуць.
У другім чаўночку малайцы пяюць,
А ў трэцім чаўночку дзяўчаты плачуць.
Конікі ірзуць, бо вайну чуюць,
Малайцы пяюць — на вайну ідуць.
Крыжи-АбярэгiУ вёсках палескix, як белыя зданi,
Стаяць на раскрэсах у шызым тумане
Крыжи-абярэгi, о крыжи-абярэгi.
Я помню з маленства магiчныя знакi,
Ад буры, пажару, вады i маланкi
Ахоувалi стрэхi, о крыжи-абярэгi.
Крыжы-абярэгiУ вёсках палескiх, як белыя зданi,
Стаяць на раскрэсах у шызым тумане
Крыжы-абярэгi, о крыжы-абярэгi.
Я помню з маленства магiчныя знакi,
Ад буры, пажару, вады i маланкi
Ахоўвалi стрэхi, о крыжы-абярэгi.
Ой дымна за дваромОй дымна за дваром, едуць баяры усе радом,
Вязуць Яначку ды яго галоуку на мячы,
А за iм матачка плачучы,
Гой сынок Яначка за каго галоуку палажыу,
Цi то за пана айца, старога Пяруна,
Цi то за мацечку, родну Iмарглу,
Цi то за сястрыцу, малую Дзянiцу,
Ой, пушчу стралуОй пушчу стралу дай па уся сялу,
Ой ляцi страла цераз усё сяло,
Ой убiла страла хлопца малайца,
Дай узялi цела, дай на ручанькi.
Ты ляцi страла, дай уздоуж сяла.
Дай уздоуж сяла перак вулiцы.
Ты не убi, страла, ясна сокала,
Ясна сокала добра молайца.
Пад чорнай вішнёйПад чорнай вiшнёй, ля спалёнай хаты,
Крывёю сьцёкши, ляжаць салдаты.
З кiм ваявалi, чаго хацелi?
А цi ж мала было таго, што мелi?
Чатыры гады мы чужынцау бiлi,
За краю роднага галовы злажылi.
Пад чорнай вiшнёй, ля спалёнай хаты,
Крывёю сьцёкши, ляжаць салдаты.
Чорны ЗьнічЛюдзi ваукi клiчуць Багоу,
Чорныя зьверы вып`юць кроу.
Хапаюць дзевак, душу рвуць,
Забiваюць ахвяру, агню прыдаюць.
Неуры вякамi, шануючы продкау,
Насiлi дары творцам зямлi.
Клалi ахвяру Багам вяшчуны