Ακριβό μου διθέσιο, καλό μου αμάξι Που περνάς απ' τ' απαίσιο ξυστά Κινητήρα και πλαίσιο στα 'χω πειράξει Για να τη βγεις πιο μπροστά
Τη στιγμή που σ' αγόραζα για να τριπάρω Το κενό μου εξαγόραζα δειλά Την καρδούλα που χώρισα ίσως να πάρω Σ' άλλη ζωή πιο καλά
Μη με πας απ' το σπίτι, τ' ακούς, στο Θεό να με πας Μυρωδιά καταλύτη, εσύ μοναχά μ' αγαπάς Α, ρε, χρόνε αλήτη π' ανθρώπους κι αγάπες σκορπάς Μη με φέρνετε σπίτι, τ' ακούς, κάπου αλλού να με πας
Στο λευκό σου αερόσακο θα ξαγρυπνήσω Μ' αφημένο το πρόσωπο σκοπιά Σ' ένα πάρκιγκ απρόσωπο θ' αποφασίσω Ποιόν εαυτό θα 'χω πια
Θα γυαλίζουν οι ζάντες σου με το φεγγάρι Δοκιμή στις αβάντες σου, μικρό Το μηδέν στο διακόσα μας ποιος θα το πάρει Μ' όλη τη γη στο φτερό
Μη με πας απ' το σπίτι... Мой дорогой два сиденья, моя хорошая машина Переходя от т «ужасного нуля Двигатель и рама я больно Для того, чтобы выйти вперед на
После того, как в покупке, чтобы triparo Мой вакуум искупил застенчиво Маленькое сердце, что вы разводитесь В другой жизни более тщательно
Не выходить из дома, т услышь меня, Бог с тобой идти Катализатор Smell ты монахиня меня любит A, D, хронический бомж р «люди и чувства отвал Не приносите домой т услышать меня куда-то идти с
В вашей белой подушке будет xagrypniso С лицевой впустить в перспективе Для парковки безличным будет решать Кто сам бы я, наконец,
Ваши колеса будут светить луна Тест на ваш Avanti, короткие Чесать сто, кто получит Со всей земли на крыле